Voor Van Kerkhof was het al lange tijd duidelijk dat dit seizoen haar laatste zou worden. De belangrijke kracht in de vrouwenaflossing kampt al jaren met rugproblemen en moest in het begin van het seizoen zelfs wedstrijden laten schieten. Nog één keer zette ze alles aan de kant, zocht ze manieren om om haar blessure heen te werken en ging ze door de pijn.
Alles deed ze voor dat ene ultieme doel. Een olympische medaille, samen met haar zus Yara. Het vullen van het enige hiaat op haar CV, want vier Europese titels op rij en zilver bij de wereldkampioenschappen had ze al op zak. Haar droom spatte hard uit elkaar toen ze in Sotsji – door een botsing met de Italianen – tegen het ijs smakte. Weg finaleplaats, weg kansen op een plak.
De pijn zit diep. Nog altijd. "Het is het enige wat op dat moment belangrijk is in je leven. Als je dat niet haalt, dan stort je wereld even in", benadrukt Van Kerkhof, die nog anderhalve week doelloos in het olympisch dorp verbleef. "Dan wil je er eigenlijk ook niet meer zitten. Je wil naar huis. Het is zo’n grote teleurstelling dat genieten heel moeilijk is", aldus Van Kerkhof. "Dit zal ik nooit vergeten."
Ondanks haar eigen pijn, ziet Van Kerkhof de positieve kanten van Sotsji. De Nederlandse shorttrackers deden op meerdere afstanden mee om de medailles en Sjinkie Knegt was met het brons de eerste shorttracker in de historie met een olympische plak. "Ik denk dat we de sport mooi hebben kunnen laten zien aan Nederland."
Bij thuiskomst moest de knop om. In Montreal bij de wereldkampioenschappen lonkt Van Kerkhof met de vrouwenploeg nog één keer naar het podium. Al merkt ze dat het haar moeilijker valt om de trainingen op te brengen, vooral die naast de ijsbaan. "Het is niet dat je slecht schaatst, maar je gaat er wat losser mee om. De Spelen waren hét doel dit jaar. Je doet je trainingen wel, maar met wat minder toewijding. Dat is dan gewoon even op."
Dat ze in Montreal haar laatste wedstrijd schaatst is bij de oudste van de zusjes Van Kerkhof nog niet helemaal doorgedrongen. "Ik ben er niet zo mee bezig. Ik wil gewoon goed rijden", aldus de Zuid-Hollandse. Een mooie prestatie zou de pijn van Sotsji enigszins kunnen verzachten. "Een medaille zou niet alles goed maken, maar wel wat."