Het was duidelijk dat Otterspeer baalde van zijn bronzen medaille. “Ik heb nergens iets ontzettend laten liggen. Het waren allemaal net voldoendes, maar er zaten geen uitstekende races tussen. En dus ben ik derde.”
Het verlies van Stefan Groothuis kwam harder aan dan vorige winter toen Otterspeer in leidende positie het toernooi verloor door de laatste afstand te verprutsen. Dat was nu niet zo en daarom kon hij het maar moeilijk verteren. “Als ik dezelfde tijd als gisteren gereden had, dan had ik gewonnen. Misschien was ik wel te krampachtig.”
“Ik zal vanavond nog wel moeilijk in slaap komen”, zei Otterspeer. “Maar vanaf morgen zal ik het wel weer relativeren.” De blik richt hij de komende tijd op het Essent ISU WK Sprint. “Dat is het hoofddoel. En we mogen er met zijn drieën naartoe.” Naast Otterspeer plaatsten ook Michel Mulder en Mark Tuitert zich voor de WK .
Tuitert was erg tevreden met zijn KPN NK, maar Michel Mulder was net als Otterspeer niet gelukkig met de loop van het toernooi. “Ik reed drie topafstanden en één klote-afstand”, stelde hij vast. Die ene rit die niet naar zijn zin was gegaan was de 500 meter van zondag. “Ik vergooide het in de eerste bocht”, zei hij. Met de laatste afstand wist hij nog behoorlijk veel goed te maken. “Ik ben enorm trots op mijn 1000 meter. Het was één van mijn beste ooit.”
Daarmee was zijn KPN NK een toernooi van pieken en dalen. “Na dag één ging ik voor de titel. Zo stond ik ook aan de start van de 500 meter”, vertelde hij, maar na die afstand kon hij de titel vergeten, dacht hij. “Het ging ook wat emoties betreft van hot naar her. Toen ik zag dat Hein het liet liggen wist ik dat ik nog bijna kampioen geworden was. Het was een knotsgekke dag.”