Breeduit lachend stapte Stoltenborg van het West-Friese ijs. Afgelopen winter werd zijn contract bij Essent niet verlengd en moest hij zijn seizoen vroegtijdig beëindigen vanwege een beknelde liesslagader. Hij onderging een operatie om zo snel mogelijk de voorbereiding te starten op het seizoen bij zijn nieuwe ploeg De Haan Westerhoff. Kortom, hij had wat te bewijzen zaterdagavond.
“Ik was heel gretig om te laten zien dat ik weer terug ben”, sprak hij nog lichtjes hyperactief met zijn armen vol prijzen. “Het gaat fantastisch. We hebben keihard getraind van de zomer en ik kijk enorm uit naar het seizoen. Echt waar. Het is de kers op de taart dat ik zo mag beginnen. Het is überhaupt al acht jaar geleden dat ik voor het laatst een wedstrijd heb gewonnen.”
Toegegeven, niet iedereen was er zaterdagavond bij. Met Royal A-ware en Reggeborgh waren er twee sterke formaties afwezig. Toch was Stoltenborg niet minder enthousiast over de rommelige wedstrijd, waarin hij drie rondes voorsprong pakte en in de finale Lars Woelders en Jeroen Janissen aftroefde. “Hier ben ik heel blij mee. Het is leuk dat dit georganiseerd wordt en ik vind dat we als ploeg dan moeten komen opdraven. En het mooie is: als je deze wedstrijd verliest, gaat het nergens over, maar als je wint is het heerlijk.”
Dat heerlijke kon je letterlijk nemen, want Stoltenborg is een liefhebber van de Hollandse pot. Ook bij de vrouwenwedstrijd waren de rijders op het podium te spreken over de gewonnen prijzen. Met Esther Kiel en Veerle van Koppen had Puur ICT – BTZ zelfs twee vrouwen op het podium. Zij trakteren dinsdag na de training in Thialf op stamppot, grapten ze al.
De tweede plaats in de wedstrijd over 50 rondjes ging naar Tessa Snoek. Ook zij kende een gemankeerde voorbereiding van het seizoen. Ze eindigde de winter met een overbelasting aan haar voet, waardoor ze in Zweden zich hinkend naar de laatste natuurijsmarathons sleepte. Vervolgens belandde ze in het voorjaar midden in de hectiek rond de ploeg van Irene Schouten die uiteindelijk geen doorgang vond. "Er gebeurde elke keer wat. Als ik dan mijn broers (oud-marathonschaatsers, red.) sprak, zeiden ze: ‘elke keer als we je zien heb je weer een verhaal’.”
Bij OKAY / Vreugdenhil Dairy Foods vond Snoek uiteindelijk onderdak voor het nieuwe seizoen, waardoor ze alsnog haar voorbereiding op het nieuwe seizoen kon starten. “Toen iemand vroeg of ik zin had in de wedstrijd vandaag, antwoorde ik dat ik dat wel had, maar dat het voor mijn gevoel nog wel erg vroeg was. Mijn zomer was namelijk heel kort, omdat ik in augustus pas echt ben aangesloten bij mijn team.”
Net als Stoltenborg keek ze reikhalzend uit naar de seizoenstart volgende week in Amsterdam. “Dan rijden we voor het echt. Ik ben heel benieuwd hoe het dan gaat, want ik denk niet dat ik op het niveau ben waar ik vorig jaar ben geëindigd. Gelukkig ging het vandaag heel goed met de ploeg en de meiden waren ook blij. Laat het seizoen maar beginnen!”
Niet alleen ging Esther Kiel zaterdag in Hoorn met de overwinning aan de haal, bij de podiumceremonie kreeg ze ook nog het bericht dat zij de Sjoerd Huisman Bokaal mag houden. Dit omdat ze de afgelopen drie jaar de wedstrijd om deze felbegeerde prijs wist te winnen.
"De huidige wisselbeker is vol, maar daar zetten ze een nieuw blok onder zodat ze die weer kunnen graveren voor de volgende winnaars. Ze gaan een replica maken en die mag ik houden", sprak Kiel verbaasd. "Vorig jaar zeiden ze grappend dat ik hem niet mocht houden, helaas. Maar nu hebben ze het op deze manier bedacht. Heel tof." De replica komt dan ook op de inmiddels vertrouwde plek in de keuken van Kiel te staan. "Daar staat 'ie al drie jaar en dat dat zo mag blijven is wel heel leuk."
Hoewel de organisatie in Hoorn dit jaar geen Daikin Marathon Cup organiseert, zal de Sjoerd Huisman Bokaal alsnog uitgereikt worden. De finalewedstrijd van de Vier van Noord-Holland vindt namelijk plaats in Hoorn. Bij die gelegenheid zal het peloton wederom strijden om de bokaal die vernoemd is naar de veel te vroeg gestorven Huisman.