"Gelukkig heb ik hem weer", glunderde de 22-jarige Haulerwijkse. Dat gelukkig sloeg zowel op haar prolongatie, als het tot nu toe teleurstellend verlopen toernooi. Dinsdag werd Kamminga gediskwalificeerd op de 500 meter, waardoor ze geschorst was voor de afvalkoers. "Dat was enorm teleurstellend en ja, de sfeer was gisteren dramatisch. Ik voelde de druk om het voor het Nederlandse team goed te maken en ik wist dat als ik nog wat van dit baantoernooi wilde maken, het nu moest gebeuren."
Het is de eerste gouden medaille voor een Nederlander op een gecoate baan, ook wel Vesmacobaan genoemd. Het is een soort baan die in Nederland niet ligt en waardoor andere landen op een baantoernooi altijd een streepje voor hebben. "Dat zei onze coach Desly Hill nog voor de start. Alsof ze de druk wat van mijn schouders wilde halen. Maar ik wist dat ik goed genoeg was. Dat voelde ik al op de punten-afvalkoers (waar ze tweede werd, red.) en ook op de 500 meter."
Mede daarom wist Kamminga dat ze snel moest afrekenen met de frustraties van gisteren. "Ik heb de knop om kunnen zetten. De wedstrijd liep eigenlijk perfect. Drie dames gingen om de beurt aan en ik dacht: iedereen rijdt zich zo mooi leeg." Dat is gunstig voor Kamminga, die met haar combinatie van uithoudingsvermogen en snelheid zowel de pure sprinters de baas kan, als de lange afstandsspecialisten. In de laatste ronde kon ze de Italiaanse Zanetti verschalken, die als sprintster vermoeid begon te raken. Op de meet bleef ze haar 0,08 seconden voor.
"Vooraf wist ik dat het moeilijk was het succes van vorig jaar te herhalen, maar ik wist wel dat ik deze weer wilde winnen." Vorig jaar haalde Kamminga zeven titels, waarvan twee op onderdelen die dit jaar niet op het programma staan. Bovendien is haar grootste uitdager, Francesca Lollobridiga, terug op het toneel. Zij won al de punten-afvalkoers en afvalkoers, maar werd uitgeschakeld in de halve finale van de 1000 meter.
Het was niet het enige succes voor Nederland op de 1000 meter. Rick Schipper (Medemblik) greep bij de junioren A heren het brons. De Duitser Simon Albrecht won zijn derde goud. "Ik wist dat hij veel te goed was en wilde alleen maar dicht bij hem blijven. Ik pakte de gaatjes die ik kon pakken. Ik deed in de laatste ronde nog een heel makkelijke inhaalactie bij Raphael Planelles."
Chris Huizinga won bij de junioren B het zilver. Dat voelde als goud, na teleurstellende eerste dagen. "Het ging inderdaad helemaal niet lekker, dus ik ben heel blij. Ik ging van kop af aan en had verwacht dat de Italianen en Fransen wel zouden aandringen, maar ik ging blijkbaar hard genoeg." Alleen de Italiaan Nicolo Greguoldo stak de Groninger in de laatste ronde voorbij.
Voor Mark Horsten verliep de 1000 meter teleurstellend. De 27-jarige inwoner van Heerenveen had al zijn pijlen op deze wedstrijd gericht, maar hij werd vijfde in zijn halve finale en was daarmee uitgeschakeld. "Het lag volledig aan mezelf. Ik wachtte veel te lang met mijn inhaalacties. Met zoveel goede rijders in mijn rug wist ik dat ze zouden komen. Dan moet je de eerste zijn die gaat. Ik miste dus de scherpte. Soms kan je dat afdwingen, maar vandaag blijkbaar niet. Hier deed ik het voor, heb er andere wedstrijden voor laten schieten en er heel hard voor getraind. Ik heb er alles aan gedaan, maar het was niet genoeg."
De winst bij de 1000 meter mannen ging naar de Belg Bart Swings. Een verlossende titel voor de Belgische veelvraat, die dit toernooi al tweemaal werd verslagen op 'zijn' afstanden, de punten-afvalkoers en afvalkoers. De Zwitser Livio Wenger greep het zilver, de Franse winnaar van de 500 meter Gwendal Le Pivert, werd derde.