"Het was een behoorlijke hype in Canada", lacht Junio na de Essent ISU World Cup Finale in Heerenveen. Het verhaal haalde alle voorpagina's en televisiestations. De aandacht voor Morrison en Junio ging zelfs zo ver dat er aandacht was voor hun speciale begroeting.
"Als Denny en ik elkaar treffen op de ijsbaan zeggen we elkaar geen gedag of zo, maar we hebben een eigen groet", legt Junio uit. De 'Gilmorrison', zoals de speciale high five werd genoemd ging een eigen leven leiden in de Canadese media.
Bij terugkomst in Canada was de interesse in Junio nog niet geluwd. "Toen we terugkwamen uit Sotsji stonden er honderden mensen Denny en mij op te wachten op het vliegveld. En terwijl de rest al naar huis kon, stonden wij nog anderhalf uur interviews te geven."
"Daarna volgde nog een week lang vol interviews en reportages. Het was daarom eigenlijk wel lekker om weer naar Europa te vertrekken en weer te schaatsen", zegt hij.
"Al die aandacht heeft me verder niet veranderd, hoor. Ik ben nog altijd wie ik was, al volgen de mensen me misschien wel wat beter nu. Maar ik ben nog altijd mijn normale zelf."
De Spelen zelf, los van het zilveren sprookje van Morrison, hebben wel hun uitwerking gehad op de 23-jarige Calgarian. "Ik voel me veel vrijer sinds de Spelen. De druk is er af."
"Voor mij waren de afgelopen vier jaar de eerste olympische cyclus uit mijn loopbaan. Voor het eerst acteerde ik op zo'n hoog niveau. Ik vond het lastig om goed te presteren op de Spelen, maar met dit achter de rug kan ik veel vrijer schaatsen en kijken naar de toekomst."