Rust, ritme en regelmaat. Pijlers om te presteren zijn het voor 19-jarige Julia van Dijk. Ze had een stabiele basis in Dordt, onder leiding van coach Marieke Kruithof en trainer Romy de Sterke. Totdat die twee ermee stopten, wat ze als een enorme klap in haar gezicht ervoer. Een donderslag bij heldere hemel. Nooit had ze een aanwijzing gehad dat dit zou gebeuren. Toen ze vervolgens van DDD’s toekomstplannen hoorde, begreep ze direct dat zij niet langer in het plaatje zou passen. Bovendien, wetend dat ze eindelijk een langere periode blessurevrij was, zou ze best een gooi kunnen doen naar deelname aan het EK en WK. Om dan ook nog onder een mannelijke coach te moeten werken, stond haar niet aan. Ze moest wat anders, maar wat?
De oplossing kwam snel. Contacten had Van Dijk genoeg in het wereldje. Binnen twee weken kon ze zich aansluiten bij de Bossche club onder leiding van hoofdcoach Nelum Boom en Caya Scheepens. “Ik kende hen al van een wedstrijd in maart en wist dat zij me de structuur zouden kunnen bieden die ik in deze fase van mijn loopbaan zo nodig heb”, vertelt ze. “Verder is het fijn dat ik niet voortdurend op mezelf ben aangewezen. Aan motivatie heb ik geen gebrek, maar soms is het prettig wanneer een teamgenoot je aanmoedigt, of een ander ook de triples beheerst die je zelf moet uitvoeren. Ik trainde bij DDD meestal alleen, wat het niet leuker maakte.”
Als ze in Den Bosch op het ijs stapt, zijn er doorgaans zeven of acht andere rijders bij., onder wie de Kroatische zussen Lena en Klara Cusak. “Het geeft me een teamgevoel dat ik in Dordrecht miste. Ja, met de coaches vormde ik een hecht team, daarbuiten was er weinig. Daarom ben ik nu zo blij. Ik zit lekker in m’n vel, heb nergens meer last van sinds de laatste operatie aan mijn amandelen op 6 mei. Ook mijn mentale gezondheid is stukken beter, de muziek waarop ik schaats vind ik heerlijk. De kür heb ik in drie dagen samengesteld met een Italiaanse choreograaf, Ekaterina Ivleva. Het programma past helemaal bij me. Och, eigenlijk klopt momenteel alles”, constateert ze tevreden. Oké, op een ding na: het nieuwe jurkje voor de korte kür, wit met roze en grijze accenten, is te groot. “Ik ben een paar kilo afgevallen. Dat zorgt ervoor dat het pakje moet worden aangepast… Geen probleem.”
De komende maanden is het toewerken naar de grote toernooien. Deelname aan het EK noemt ze realistisch; kwalificatie is een feit bij een technische score van 75 voor de Europese titelstrijd en 88 is de WK-eis. Volgens Julia betekent dat twee ‘cleane’ küren laten zien. “Ook om de top-24 te halen tijdens het wereldkampioenschap is dat nodig. Daar ben ik hard voor bezig. Als ik alle elementen goed uitvoer, hier en daar enkele plusjes scoor, en dat combineer met de punten voor de presentatie, is dat voor mij een cleane kür. Het is nu zaak alle puntjes op de i te zetten voor het nieuwe seizoen, zoals mijn lenigheid die wat te wensen overlaat, want ik ben best stijf. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat ik een mooi jaar zal beleven.”