Als je vast van plan bent straks olympisch goud te winnen in Milaan, kun je maar beter gelijk goed beginnen. Zo zijn de drie minuten, 53 seconden en 69 honderdsten die Joy Beune nodig had voor haar eerste World Cup-optreden van het seizoen 2025-’26 aardig in een zin gevangen. Wat een overtuigend optreden op de drie kilometer.
Ze schaatste gedurfd, kon haar hoge tempo lang genoeg volhouden en merkte pas aan het slot van de drie kilometer dat haar motor iets aan vermogen begon in te leveren. Geen nood; wie er ook voor Beune was gestart, of nog na de Bornse wereldkampioen moest komen, verzuurde eerder. Zo simpel was het. IKO-X2O’s kopvrouw bleek haar missie goed te hebben voorbereid. Ondanks de ziekte die haar wat dwarszat tijdens het weekend van het Daikin NK Afstanden.
Dat onderstreepte ze met een dikke verbetering van haar voorheen beste tijd op de 3000 meter, 3.55,72. “Het is geen wereldrecord, maar ik ben hier ook heel blij mee”, liet Beune weten aan de NOS. Om mondiaal iedereen af te troeven had ze meer dan anderhalve seconde eerder de finishlijn moeten aantikken. Ze mocht dan op wereldrecordtijd zijn vertrokken, om het vol te houden zou ze vier tellen van haar pr hebben moeten schaatsen. “Dat is een beetje veel hè. Nee hoor, dit is prima, hier kan ik verder mee”, vond ze terecht.
Anders gezegd: dit is een basis om door te bouwen, te werken aan enkele, verklaarbare minpunten. De rondetijden bij de passage van de 2200 en 2600 meter hoorden eigenlijk niet in het routeplan waarmee ze was vertrokken: 31,45 en 32,1. De oorzaak? Het kortstondige griepje dat zich aankondigde op de openingsdag van het NK en Beune de ochtend erop het bed in joeg. “Op het einde miste ik daardoor de inhoud. Niet gek, ik heb sowieso altijd wat meer wedstrijden nodig om steeds beter te gaan schaatsen. De laatste twee ronden waren er net te veel aan.”
Daar hadden de twee doordouwers die achter de rit van Beune tegen (de zwaar tegenvallende) Marijke Groenewoud (4.01,56, twaalfde) nog op de baan verschenen, minimaal zo veel last van. Zowel Ragne Wiklund als Valérie Maltais brak figuurlijk de benen op de laatste achthonderd meter en werden respectievelijk derde en tweede, op forse achterstand. Bente Kerkhoff debuteerde op degelijke wijze in de wereldbeker, als nummer 7 in de uitslag (3.59,37). Elisa Dul, veertiende, kwam daar ver achteraan: 4.03,61.
De uitslag van de drie kilometer staat hier
