Jouke Hoogeveen (Habovo) was als meesterknecht van klassementsleider Roy Boeve weggereden uit een kopgroep van acht. Het was zijn eerste grote triomf op skates. Habovo zat met drie man in de kopgroep. “Dit is zo’n mooie overwinning. De Klim van Steenwijk is echt een klassieker,” aldus Hoogeveen. “Ik heb ‘m al B-rijder al eens gewonnen, maar dit is echt. Ik was de eerste die mocht proberen weg te rijden, we bewaarden Roy Boeve en Thijs Smets voor de sprint. Maar ik bleef weg.”

De 32-jarige is bekend om zijn vermogen tot afzien in zware wedstrijden. “Sprinten kan hij niet, maar als hij eenmaal weg is gaat hij door tot in het oneindige. Je moet ‘m afschieten, wil hij stoppen,” zegt zijn kopman Roy Boeve, die zevende werd en onderweg genoeg punten bij elkaar sprintte om aanvoerder van het klassement te blijven.

Achter de ontsnapte Hoogeveen kreeg Europees kampioen Ingmar Berga (Breman) geen medewerking om het gat dicht te rijden. Van jonge nieuwkomers als Thijs Smets (5e) en Nick Roetman (De Veste/Powerslide, 8e) werd dat ook niet verwacht, “maar mannen als Karlo Timmerman en Jan van Loon hadden wel wat meer kunnen doen,” vond Berga. 

Durk Fabriek (DHW Power-play/Powerslide) poogde een paar keer naar koploper Hoogeveen te springen, maar kwam te laat. “Tegen drie ploegmaats is het lastig. En ik wilde geen mannen als Karlo Timmerman, Ingmar Berga en Roy Boeve naar de eindstreep rijden,” zei de Fries. Hij had een ‘dubbel’ gevoel over de tweede plek: “Een mooie positie, maar tegelijk ook teleurstellend.”

Achter Fabriek werd het een sprint om de derde plek tussen Berga en Timmerman (Telstar), die vierde werd.

Berga opende de strijd door alleen te demarreren. Rob Hadders voegde zich bij hem. Na de neutralisatie vormde zich met horten en stoten een kopgroep van negen, waaruit Ted Ooijevaar wegviel. Winnaar Jouke Hoogeveen was één van de laatsten die zich aansloot. “Ik zat in een achtervolgend groepje, waarin Kevin Floris ten val kwam. Daar schrok ik zo van dat ik een adrenalinestoot kreeg en in mijn eentje naar de kop kon rijden.”

Roy Boeve demarreerde een paar keer. Berga: “En dan zaten ze steeds naar mij te kijken om het dicht te rijden. En toen Jouke alleen weg was ook weer. Ik rijd maar voor één plek, maar als je het alleen moet dichtrijden ben je gezien.”

Boeve was vol lof over zijn ploeggenoten, met wie hij de teamprijs in het ploegenklassement won. “Thijs Smets heeft zo hard gewerkt. Hij heeft alle sprints voor me aangetrokken. Hij is zoveel beter dan vorig jaar, misschien omdat hij nu een rol in een ploeg heeft.”

Gary Hekman (Breman), winnaar van de Klim van Steenwijk in 2008 en 2009, is terug na zijn sleutelbeenblessure. Hij eindigde als 13e.

De naam van Jouke Hoogeveen werd toegevoegd in de rij van imposante winnaars van de Klim van Steenwijk. Het was de 27e skeelerwedstrijd in de Overijsselse stad. Dries van Wijhe won in 1985 de eerste editie, die toen nog in een woonwijk werd verreden. In 1994 verhuisde het parcours naar ‘de Klim’, met Haico Bouma als winnaar. Op de zegelijst staan onder meer ook Erik Hulzebosch (vier keer), Arjan Smit (vijf keer), Edward Hagen (drie keer) en René en Henri Ruitenberg (beiden twee keer).

Dames (24 km)

Hilde Goovaerts besliste de strijd bij de vrouwen. De Belgische routinier won de eindsprint vóór Brooke Lochland (Australië), de winnares van vorig jaar, en Anniek ter Haar. Daarmee stonden er drie nationaliteiten op het erepodium.

Klassementsleidster Goovaerts is de tel van haar tientallen overwinningen allang kwijtgeraakt, maar is nog steeds oprecht blij met elke nieuwe zege. Ze won eerder in Steenwijk, “maar dat is jaren geleden.” De rijdster van Stouwdam was de snelste van een leidende groep van dertien, die zich had gevormd uit het peloton van 34.

Goovaerts’ eindsprint is weer het gevreesde wapen van weleer, waar ze vond dat het vorig jaar iets minder ging. “Toen moest ik nog wennen aan grotere wielen.” Het wedstrijdplan was dat ploeggenotes Carla Zielman of Margo van de Merwe met een ontsnapping meegingen, of dat Goovaerts het zou afmaken in een groepssprint.

“Ik ben nog niet echt in vorm,” zei Brooke Lochland, die vorig jaar won door in de eindfase alleen weg te rijden. Lochland: “Vorig jaar begon ik eerder met de skatetraining. Nu heb ik rust gehad na de winter, ik ben vijf weken in Australië geweest. Ik wil op mijn sterkst zijn als het WK eraan komt, in september.” Haar CadoMotus-ploeggenotes zijn in Mechelen voor de Europa Cup.

Nummer drie, Anniek ter Haar, was twee keer alleen weggeweest. Haar ploeggenote Erna Last-Kijk in de Vegte (Bemog/Powerslide) demarreerde bij het ingaan van de laatste omloop van 2,4 km. “Ik dacht: Erna gaat ‘m winnen,” zei Anniek ter Haar. “Als wij willen winnen moeten we aanvallen, er een zware wedstrijd van maken. Brooke Lochland kon het gat niet dichtrijden, maar toen ging Janita Crediet dat doen. Dat zou ze eigenlijk aan de grote ploegen moeten overlaten.”

Thuisrijdster Carla Zielman (Steenwijkerwold), Nederlands marathonkampioene op kunstijs, eindigde als vierde, vóór Jelena Peeters (België), Marieke van Hoek, A-junior Lisanne Buurman en natuurijskampioene Foske Tamar van der Wal.