Jongun Rim, de volgende Koreaanse tovenaar

Zeventien jaar. Net zo handig op dat krappe ijsbaantje als watervlug. Een knul om jaloers op te worden, vindt Leon Visser. Toeval of niet, maar de 20-jarige Utrechter die na een opleidingsperiode in het KTT Midden-Oost is verhuisd naar het Center of Excellence in Heerenveen, stuitte de voorbije twee winters tijdens de World Cups en WK's voor junioren liefst tien keer op de onweerstaanbare Aziaat Jongun Rim. Welke ronde of heat het ook was, Rim bleek een ongrijpbare vlegel, hoe koortsachtig er ook door rijders en coaches langs de kant werd gezocht naar een methode om zijn winning streak een halt toe te roepen. In het seizoen 2023-2024 en het jaar erop zegevierde de student Engels en wiskunde aan een school in Seoul in op een na alle wereldbekers op de 1000 en 1500 meter. Met nog een paar overwinningen in relays kwam Rim uit op veertien gouden plakken. Bijna vanzelfsprekend bevestigde hij zijn klasse op de mondiale kampioenschappen, door twee keer achter elkaar de 1500 meter te winnen, een bronzen sprint af te leveren en naar zilver op de 1000 meter te glijden.

Voor de ene keer dat hij in de World Cup ‘faalde’, was Visser deels verantwoordelijk. Geen wonder dat Leon die rit, de halve eindstrijd van de 1000 meter in Leeuwarden, tot ‘misschien wel de leukste rit ooit’ promoveert. “Het is ook de enige keer dat ik Rim niet heb zien winnen. Ik zat met Bas van der Valk in de halve finale, met Rim onder anderen. We wisten dat hij vroeg of laat vanuit achteren zou komen. We hadden afgesproken dat ik de kop zou nemen en zou wegrijden, terwijl Bas de rest een beetje zou ophouden. Op twee ronden van het einde had ik een gaatje dat Bas begon dicht te rijden. Ondertussen deelde hij Rim, een beetje gemeen maar legaal, een tikje uit waardoor die uit balans raakte. Bas passeerde me en samen vlogen we naar de finish die we nog net voor de alweer teruggekeerde Rim bereikten.” Heel droogjes constateert Visser: “Er waren wel twee man nodig om hem de baas te zijn. In m’n eentje zou dat nooit zijn gelukt.”

Zó goed, zo compleet. En nog volop in zijn tienerjaren, die Rim. “Weet je wat ook zo grappig is aan hem? Zo’n World Cup voor junioren was een soort vakantie voor hem”, vertelt Visser. “Hij ging ’s avonds naar McDonald’s, at donuts tussen de races en nam steeds chips. Het maakte allemaal niks uit voor zijn resultaten.” Over een kleine twee weken viert hij zijn achttiende verjaardag. Hij zal die dag vast stilstaan bij het feit dat hij nu al tot de grote jongens wordt gerekend op het topniveau, vooral dankzij de drievoudige vangst in het openingsweekend van de World Tour. Van de manier waarop hij de eerste prijs, de winst op de 1500 meter, binnenhaalde, vielen vele monden in de Maurice Richard Arena van Montréal van verbazing open. Waar de gelouterde cracks als Shaoang Liu, Felix Roussel en Rims landgenoot Daeheon Hwang diep in de finale naar adem hapten, trapte de benjamin van het gezelschap het gaspdaal nog wat dieper in. Zo reed hij alsof het geen moeite kostte weg bij de mannen die doorgaans kunnen vertrouwen op hun grote vermogen.

“Volgens mij komt dat omdat Rim technisch nagenoeg perfect is, en waarschijnlijk ook heel sterk”, oppert Visser. Zijn coach Benny Bruggemans heeft niet minder lovende woorden voor de volgende Koreaanse parel in shorttrackland. “Uit alles blijkt dat hij z’n hele leven al shorttrack studeert”, zegt de oud-atleet. De afgelopen twee jaar heeft Bruggemans hem zien opkomen in het juniorencircuit. “Hoewel ik uiteraard met mijn eigen sporters bezig was, ging ik vaak even kijken wanneer Rim op de baan kwam, mezelf steeds afvragend wat dat mannetje zo goed deed.

"Het eigenaardige is dat hij net zo gemakkelijk een uur met zijn schaatsen de wedstrijden van andere schaatsers staat te bestuderen. Iedereen trekt het liefst zo snel mogelijk na de race zijn schoenen uit omdat ze pijn doen; hij loopt er lekker op rond, maakt grappen met iedereen en stapt met plezier het ijs op voor zijn ritten. Wat me erg is opgevallen is dat zijn schaatshouding er volledig ingestampt zit. Verder is hij heel vaardig op de rechte stukken, waarop hij ervoor zorgt dat hij voortdurend zijn bochten erg mooi kan aansnijden. Dat is echt een kwestie van timing hebben. Dat stukje bij het linksaf gaan de bocht in, het hangen en het afzetten kloppen zo mooi met elkaar. Dat stelt hem in staat nog meer snelheid te ontwikkelen dan hij al heeft. Ik zag dat hij in de slotronden van de 1500 meter vorig weekend door versnelde tot 8,3 seconden. Voor de meeste mensen is dat een topsnelheid, en hem lukt het dan nog harder te rijden”, aldus Bruggemans, die bij navraag niet eens op de hoogte is van het blessureleed dat Rim al het hoofd heeft moeten bieden.

Hij brak zijn scheenbeen op jonge leeftijd, moest er achttien maanden van revalideren, kreeg een schaatsmes in zijn bovenbeen, en werd ook nog eens geconfronteerd met een enkelbreuk. Die tegenslagen frustreerden Rim, maar motiveerden hem tegelijkertijd niet op te geven. De schoonheid van deze sport, door hem pas echt ontdekt bij het zien van de Winterspelen in Pyeongchang op televisie, maakte hem bewust van zijn levensdoel: de beste worden op datzelfde toneel als waarop zijn huidige teamgenoot Daeheon Hwang in 2018 schitterde.

Dat streven is nog meer aangewakkerd door het plotselinge overlijden van zijn coach in 2023. Song Seung-woo begeleidde Rim in de moeilijke fase van lichamelijk leed en de twijfels die opborrelden. "Ik ben er kapot van geweest toen ik het nieuws hoorde tijdens de training", vertelde Rim. "Hij was degene die me door alles heen hielp. Ik mis hem enorm, maar ik wil goud op de Winterspelen winnen en hem trots maken – al is het maar van bovenaf."

De serieuze kant van de World Tour-debutant, die dankzij het winnen van de moordende trials in het Koreaanse selectiesysteem verzekerd is van deelname aan de Spelen in Milaan, komt volgens Bruggemans ook tot uiting in het onderlinge contact tussen de Koreaanse schaatsers. “Ik beschouw hem als een goede teamspeler, en dat springt in het oog bij de relays. De rijders zijn meestal afkomstig van verschillende universiteiten en dat bijt elkaar nogal eens. Maar als deze vrolijke jongen de boel wel bij elkaar kan brengen, kan de ploeg ineens heel sterk worden. In dat opzicht heeft hij een enorme voorsprong op zijn collega’s. Ik denk dat Rim alles in zich heeft om tot de grootste shorttracker aller tijden uit te groeien.”

En dat is nogal wat. Eens zien of de gretigheid die hem verleden week kenmerkte, ook dit weekend oogverblindende uitslagen oplevert. De concurrentie is natuurlijk wel gewaarschuwd.