Maya de Jong reed woensdagavond samen met Elisa Dul en Anna van den Bos naar het brons op de aflossing. De medaille werd gevierd alsof de dames er zojuist met de titel vandoor waren gegaan..
“Het voelt ook als een hele overwinning”, zegt De Jong. “Ik had het natuurlijk wel gedroomd, maar ik had het niet verwacht. Al had je het van te voren verteld had ik er echt voor getekend.” Het lijkt of de jonge rijdster het de volgende ochtend nog steeds niet helemaal kan beseffen. “Ik weet niet zo goed hoe ik het moet zeggen”, zegt ze met een lach. “Het is nog steeds een beetje apart.”
“Ik duwde Anna af voor de laatste ronde”, gaat De Jong verder. “Zij is natuurlijk niet zo zwaar, dus steeds als ik haar duwde vlogen we weer één of twee posities naar voren. Anna maakte het echt goed af.” De autorit naar het hotel werd gebruikt voor een bescheiden feestje. “Want we moesten ook wel weer op tijd naar bed.”
Haar vader, moeder en zusje zijn aanwezig om aan te moedigen. “En de hele familie en vriendinnen zitten thuis voor de livestream”, zegt De Jong. “Ik krijg allemaal sms'jes en ze bellen ook.”
Het EK van De Jong lijkt te bestaan uit een stijgende lijn. “De puntenkoers reed ik best wel lekker, maar de uitslag was niet zo goed”, zegt ze. De daaropvolgende afvalkoers ging een stukje beter en op de duizend meter eindigde ze al op plaats zes. Het brons op de aflossing volgde. “Het doel is nu binnen, de druk is eraf. We kunnen vanaf nu gewoon lekker rijden.”
Dat lekkere rijden hoopt De Jong nog te doen op verschillende wegonderdelen. “Op de aflossing maken we sowieso nog kans”, luidt het vol vertrouwen.