Ook Marije Joling was uitgesproken over haar drie kilometer. Ondanks een persoonlijk record was ze niet tevreden. “Het was een kutrit. Ik had in Berlijn al 4.03 gereden. Ik had op meer gehoopt.”

Beide dames kampten met problemen aan het einde van hun rit. Maar beiden stelden ook vast dat er weinig aan te doen was. “Het is jammer dat mijn race oploopt, maar ik word er wel nog derde mee. Dat is gewoon goed”, zei De Vries.

“Als ik straks uitgefietst heb, dan denk ik dat ik best tevreden zal zijn met dag één van dit toernooi. Ik heb uiteindelijk niet heel veel steken laten vallen”, zei De Vries, die zich op de 500 meter wel fors verbeterde.

“Ik kan nog steeds niet op tegen iemand als Heather Richardson en om hier mee te doen zal je toch echt een 38’er rijden”, stelde ze vast. Zelf kwam De Vries niet verder dan 39,26. “Dat was wel twee tienden onder mijn pr dat ik vorige week ook al met drie tienden had verbeterd. Ik ben dus in twee weken een halve seconde sneller geworden. Dan mag ik niet klagen.”

Ook Joling werd heen en weer geslingerd tussen tevredenheid over de 500 meter en teleurstelling over de 3000 meter. Op die laatste afstand schrok ze al snel van de moeite die de snelle rondetijden haar kostten. “Ik hoorde mezelf na twee ronden al helemaal hijgen.”

Het is sowieso wennen in Calgary voor de rijdster van Team Corendon, want ze reed nog niet eerder op hoogte. “Ik was hier nog nooit geweest. Gelukkig zijn we hier al wel twee weken. Dat is fijn, want ik weet al van Collalbo dat ik daar ook vaak wat last heb van de hoogte.”

Ze wist daarom niet wat ze kon verwachten op het WK, maar startte met de hoop op een tijd onder de vier minuten. “Ik vond het heel spannend”, gaf ze toe.

Het lukte niet om onder de vier minuten uit te komen. Daarvoor liepen haar rondetijden aan het slot van de race te veel op. “Ik liet me niet gek maken door Martina Sablikova, maar mijn rechte einden waren niet goed genoeg.”

Een andere aanpak van de race was geen optie geweest, vond Joling. “Dat maakte het zo spannend. Ik ga er altijd redelijk vlot in en ik hoopte hier op dezelfde manier een goede tijd te rijden.”

Tijdens haar laatste rondes verwachtte Joling eigenlijk dat haar eindtijd nog veel slechter uit zou pakken dan uiteindelijk het geval was. “Eigenlijk viel het me nog alles mee dat het nog 4.02 was. Dan zie je toch dat de rondjes hier wat gemakkelijker blijven gaan. Op een laaglandbaan was ik waarschijnlijk in elkaar geklapt.”

Ook haar positie in het tussenklassement valt Joling mee. Ze staat zesde. “Mijn 500 meter was goed en van de drie kilometer had ik meer verwacht.”

Toch mocht Joling zich verheugen op een veel betere start dan haar ploeggenoot Koen Verweij voor wie het WK na dertig meter al gedaan was. Toch is dat niet alleen voor hem vervelend, het werkt ook door op de ploeg. “Het gaat ook lekkerder als je met zijn tweeën goed rijdt.”

“Ik moest terugdenken aan het NK Allround”, vertelde Joling. “Toen ging alles mis, maar ik rijd zelf eigenlijk hartstikke lekker. Daar kijk ik dan maar naar.”