Bij een shorttrackwedstrijd zijn veel officials altijd duidelijk zichtbaar – of hoorbaar – aanwezig voor het publiek. De starter, de scheidsrechters en de speaker bijvoorbeeld. Dat er óók een complete jurytafel aan de finishzijde van de baan staat, valt minder op.
“Maar als de finishfoto hapert, of de startsensor niet goed gekoppeld is, moet er toch een back-up zijn. Er kan altijd wat voorkomen, en je moet ergens op terug kunnen vallen”, aldus Karen Huizer, die regelmatig in Nederland en België langs de shorttrackbaan te vinden is, bijvoorbeeld als handtijdwaarnemer of aankomstrechter.
Je bent zelf niet actief geweest in het shorttrack. Waarom dan toch jurylid in die discipline?
“Ik schaats zelf al vanaf mijn tiende, begon gewoon op natuurijs wat er toen nog ieder jaar lag. Op een gegeven moment vond ik het zo leuk dat me toch in Utrecht bij een vereniging aansloot, en ook wel eens wedstrijden reed. Toen ik in Eindhoven ging studeren kwam ik daar in het bestuur van de studentenschaatsvereniging."
"Het beleid daar was dat iedereen moest jureren, en zeker als bestuurslid moest je het ‘goede voorbeeld’ geven. Dus volgde ik een jurycursus en ben ik ook later naast het werk blijven jureren. Mijn vriend Peter Breukel was, en is nog steeds, actief in de shorttrackwereld dus via hem kwam ik daar ook terecht.”
Dat is misschien niet voor iedereen even vanzelfsprekend…
“Klopt, maar ik weet dat er bij sommige wedstrijden vaak te weinig mensen zijn en dan is het een kleine moeite om te komen. Daarbij heb ik zelf lang wedstrijden gereden en vind ik dat ik wat terug moet doen. En meestal is het ook hartstikke leuk, ook omdat we inmiddels goede contacten hebben op verschillende plaatsen."
"Bijvoorbeeld ben ik elk jaar twee keer in Turnhout te vinden, bij de Opening en Closing Games. De mensen van de organisatie daar, zijn eigenlijk meer dan kennissen, dat zijn echt goede vrienden. Als je soms een heel weekend weg bent is het ’s avonds met de andere juryleden vaak ook erg gezellig. En ik vind het sowieso leuk om wedstrijden van goede rijders mee te maken.”
Je hebt niet altijd dezelfde functie. Wat vind je zelf het leukst?
Klopt, vaak doe ik handtijdwaarneming, maar ik ben ook wel eens aankomstrechter en bepaal daarmee de volgorde van aankomst als back-up voor de fotofinish. Zelf bedien ik de fotofinish ook wel eens, en af en toe eens speakeren of een rondebord voor de aflossing pakken vind ik ook prima."
"Ik ben wat dat betreft heel makkelijk, het enige wat ik echt niet interessant vind is de bel. Het zijn allemaal niet de meest intellectuele activiteiten, maar je moet wel geconcentreerd zijn. Zeker op de lange wedstrijddagen is dat soms best zwaar.”
Bij hoeveel wedstrijden ben je gemiddeld actief in een seizoen?
“Meestal een keer of vier in België, en dan nog een paar keer in Nederland, vooral in de regio Den Haag en in Amsterdam. Dat zijn bij elkaar zo’n tien wedstrijden. Daarnaast doe ik in Den Haag ook af en toe nog wat op de langebaan."
"Ik merk altijd vooral aan de wedstrijdorganisatie dat ze het waarderen dat je komt helpen. Van de rijders merk je dat niet zoveel, maar toen ik zelf wedstrijdrijder was, zeker in de beginjaren, hield ik me daar ook niet mee bezig. Dat komt denk ik pas als je ouder wordt.”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!