Toen de naam Marijke Groenewoud verscheen op de startlijst van de wedstrijd in de Zuid-Friese polder, wisten de andere deelneemsters al hoe laat het was. Een strijd tegen de absolute toprijdster van het Nederlands marathonschaatsen én skeeleren is bijna onbegonnen werk. Halverwege de eerste ronde vertrok de Hallumse voor het eerst en konden vier vrouwen volgen. Bij het ingaan van de tweede toer besloot Groenewoud dat het mooi geweest was en vertrok ze voor een solo van 26 kilometer.
Ze kwam aan de finish met een voorsprong van maar liefst vijf minuten. “Dat was geen doel hoor, ik had geen idee hoe groot mijn voorsprong was”, sprak de Friezin na afloop. “Ik was die andere meiden kwijtgespeeld en heb toen een mooi tempo opgezocht dat ik lang kon volhouden. Op een gegeven moment zag ik wat mannen voor me die uit de koers gingen, daar kon ik naartoe rijden. Dat was een mooi richtpunt.”
Want als je in Nijelamer alleen zit, ben je ook echt alleen. Geen sinecure met de wind die zeker in het begin van de koers een rol speelde. “Je zit hier echt in de middle of nowhere inderdaad, gelukkig ging de wind tegen het eind een beetje liggen. Dit is mooi!” Op basis van de resultaten in Hallum en Nijelamer weet Groenewoud dat ze goed op weg is naar het olympisch seizoen. “Dat recordaantal marathonoverwinningen (ze won er afgelopen winter zestien, red.) ga ik deze winter niet breken, alle ogen zijn gericht op Milaan.”
Uitslagen van Nijelamer verschijnen hier.
