Robbert Kamphuis
Al een ruime twintig jaar is Robbert Kamphuis als trainer actief bij Schaatstrainingsclub Wageningen (STW).
Tussendoor heeft hij de KNSB Regiotop en het huidige team APPM onder zijn hoede gehad, maar hij geeft nu alweer een paar jaar 'gewoon' training bij zijn club in Wageningen.
Wat was je eerste kennismaking met training geven?
"Ik ging in Wageningen studeren en omdat ik daarvoor al wat geschaatst had, kwam ik ook in Wageningen bij de schaatsvereniging terecht. Daar ben ik andere studenten training gaan geven en ik raakte betrokken bij de organisatie van het Nationaal Jeugd Schaatskamp van de KNSB."
"Dat heb ik met geweldig veel plezier gedaan. Ook heb ik nog een paar jaar in de commissie jeugdschaatsen van de KNSB meegedraaid. Ik vond het al snel leuk om training te geven en ik heb daarom wat trainerscursussen gevolgd."
Wat maakt het training geven zo leuk, om daar je vrije tijd aan te besteden?
"Voor mij zit hem dat vooral in het samen zoeken naar de best mogelijke beweging en de best mogelijke mind-set. En hoewel ik het leuk vind om uit te leggen hoe bijzonder de schaatsbeweging in elkaar zit, word ik vooral gemotiveerd door de mentale mogelijkheden die iedere schaatser, ieder mens heeft. En door daar samen met sporters aan te werken leer ik daar ook zelf steeds weer van."
"Ik probeer bij te houden wat de recente inzichten zijn in de wereld van training en coaching en ik volg de wetenschappelijke onderzoeken die betrekking hebben op sport. Ik wil graag op de hoogte zijn van wat er op topniveau gebeurt en dat gebruiken in mijn eigen trainingen."
"Ik geef de wetenschappelijke benadering overigens niet teveel gewicht, want ik heb al heel wat stellingen zien langskomen die een tijd later weer onderuit gingen. Bovendien geloof ik meer in een benadering waarbij je niet alleen gebruik maakt van kennis, maar ook van gevoel, emotie en andere dingen waar de wetenschap niet zo goed weg mee weet."
Nadat je een tijd met topsporters hebt gewerkt, zit er dan nog wel uitdaging in het training geven op clubniveau?
"Zeker weten. Ik houd me nu vooral met verenigingsschaatsers bezig en daar is de uitdaging even groot. Ik vind het heel motiverend om samen met hen doelen te formuleren en daar zo handig mogelijk aan te werken. En daarbij helder te krijgen waarom iets nou juist wel of nou net niet lukt."
"Het steeds weer vanuit een ander gezichtspunt te benaderen en daardoor een steeds completer beeld krijgen. Uitdaging zit er altijd in, als mensen maar gemotiveerd zijn. Dan maakt het niet uit of het doel onder de 36 seconden of ruim boven de veertig seconden ligt. Als ik kan werken met sporters die op een doelbewuste en gerichte manier zichzelf proberen te verbeteren maken tijden niet zo veel uit."
Ligt dat in lijn met datgene, dat je in het ‘dagelijks leven’ doet?
"Ik denk het wel ja. Ik ben kunstenaar en maak schilderijen, maar ook beelden, installaties en theater, doe ontwerpwerk, fotografie en organiseer van alles. Ik kan niet goed stil zitten en houd van dingen maken. Daarbij stel ik mezelf steeds weer doelen die ik probeer te verwezenlijken. En precies datgene wat ik met de schaatsers doe - het telkens weer vanuit een net iets ander gezichtspunt te bekijken - doe ik ook bij mezelf in mijn werk."
"En probeer ik ook bij mijn publiek teweeg te brengen. In de trainingen probeer ik net als in mijn werk structuur aan te brengen; dat je niet zomaar een training geeft, maar dat die ene training deel uitmaakt van een groter geheel. Dat motiveert mij en hopelijk ook mijn schaatsers, omdat ze begrijpen waar ze naartoe werken."
"Het mooiste dat ik heb meegemaakt als trainer? Dat is niet per se iets groots bij een belangrijke wedstrijd waarvoor de mensen op de banken gaan. Het mooiste vind ik de momenten dat je samen met een schaatser echt verandering teweegbrengt, op een stille donderdagochtend in Collalbo of een gewone maandagavond in Nijmegen."
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!