De 500 meter van het Daikin NK werd een spektakelstuk. Zowel in de halve finales als in de eindstrijd volgden de inhaalacties elkaar in rap tempo op en kon niemand tot de laatste bocht voorspellen wie er met de winst aan de haal zou gaan. Het was uiteindelijk Rick Schipper, die meer inhoud had dan Glenn Nijenhuis en Teun de Wit. De dertigjarige inlineskater behaalde daarmee zijn derde titel op deze afstand, na de winst in 2016 en 2020. “Het blijft heel tof om te doen. Ik rijd niet veel wedstrijden meer, alleen races met spanning en strijd, waar mijn hart sneller van gaat kloppen.”

“Ik had er echt zin in vandaag: koersen met goede omstandigheden op een snelle baan. Hoe zou ik ervoor staan ten opzichte van de rest van het peloton?” Goed, zo bleek in de halve finales, waarin hij onder anderen Jenning de Boo aftroefde. “De finale begon ik niet sterk. Ik zat op plaats vier en moest veel snelheid maken om op het rechte stuk een actie te kunnen maken. Er was nauwelijks ruimte. Uiteindelijk kon ik vanuit het midden van de baan naar de buitenkant schuiven.” Hij won op zijn Schippers, door met veel snelheid in de laatste ronde de koppositie te pakken. “Ik weet dat het met mijn snelheid goed zit, dat zie ik tijdens de trainingen die ik geef aan De Haan Westerhoff. Op zo’n dag als vandaag kan ik daarop vertrouwen.”

Start van de 500 meter
Mooi synchroon verlieten de mannen het startvak. | Foto: Neeke Smit

Geen twee broers op het podium

Waar Rick in de laatste bocht opschoof naar de gouden positie, waren de medaillekansen van broer Kay verkeken. Hij viel en werd daardoor vierde. “Ik ben teleurgesteld, maar heb fysiek weinig schade. Ik kwam met veel snelheid op de bocht af en stuurde te vroeg in. Maar voor zulke mooie races doe ik het. Nu de boel weer oplappen voor de puntenkoers en de races van zaterdag.”

Het is een knappe prestatie van Rick Schipper, die de afgelopen jaren minder richt op zijn eigen carrière en meer op de ontwikkeling van andere rijders. “In het verleden ben ik naar Colombia geweest voor wedstrijden op topniveau. Nog steeds vind ik die toernooien gaver dan de Nederlandse. Maar het kost veel tijd om me daarop voor te bereiden en in optimale vorm te zijn. Dat niveau ga ik bovendien niet meer aantikken. Daarom heb ik er een streep onder gezet en help ik anderen.”

Rick Schipper
De drie podiumkandidaten: Rick Schipper met het rood-wit-blauw, links van hem Teun de Wit, op rechts Glenn Nijenhuis. | Foto: Neeke Smit

Zijn passie zet hij nog steeds volop in voor de sport, door het geven van clinics, het trainen van inlineskaters en zijn broer te helpen bij het organiseren van de Europacup in Geisingen. “Ik probeer wel op niveau te blijven, zodat ik technisch altijd het goede voorbeeld kan geven. Verder maak ik weinig tijd vrij voor mijn eigen trainingen. Ik kies op dit moment liever voor de sport dan voor mezelf. Zo rijd ik tijdens het NK alleen de 500 meter en de aflossing. Op donderdag en zaterdag focus ik me vooral op het begeleiden van de groep.”

Naast zijn tomeloze inzet voor het inlineskaten staat Schipper ook op het ijs. Hij helpt Portugese inlineskaters die de overstap willen maken naar de wintersport. “In september en oktober hebben ze kampen in Nederland. Ik ondersteun ze in die maanden om de overgang naar het schaatsen zo soepel mogelijk te laten verlopen. Het is dankbaar werk om te doen. Ze komen helemaal over voor het schaatsen en boeken veel progressie.”

Rijders van verschillende niveaus en leeftijden trekken naar Nederland, met het doel internationale toernooien te kunnen rijden. “Bij de Junioren A doen ze inmiddels serieus mee. Een rijdster won zelfs de wereldtitel op de mass start. Zelf ben ik nog maar kort aangesloten bij het initiatief, maar ik zie dat zo’n prestatie een mooie inspiratie is voor de andere junioren. Bovendien helpt het de trainers daar, die inzien dat goede inline-atleten met hun spieren en coördinatie ook succesvol kunnen zijn op het ijs.”

Schipper legt uit wat zijn rol in het geheel is: “In september gaan veertien gescoute rijders of voor het eerst het ijs op of voor het tweede jaar. Voor hen schrijf ik een plan. Je wilt ze goed laten instromen, zodat hun tijd goed besteed is en ze plezier hebben.” Daarbij helpt het dat de Noord-Hollander een woordje Spaans spreekt, zodat hij ze na hun races van feedback kan voorzien. Welk project Schipper ook aanpakt, de Nederlands kampioen 500 meter doet het altijd met volle overgave en passie.

Meer skeeleren brengt Nikki Noordergraaf steeds dichter bij Lianne van Loon

Voor de zesde keer op rij mocht Lianne van Loon het goud ophalen na de 500 meter. Vlak achter de Goudse was er het zilver voor Nikki Noordergraaf. “Toen ik de laatste bocht uitkwam, dacht ik eerlijk gezegd dat ik Lianne nog kon inhalen”, blikt Noordergraaf terug. “Helaas kwam ik op de streep net tekort. Vorig jaar was ik ook heel dichtbij. Dit verlies is nog iets pijnlijker omdat het verschil zo klein is. Na drie afstanden heb ik drie medailles (twee keer zilver, een keer brons, red.). Mooi, maar ik mis nog een kleur. Ik wil heel graag zo’n rood-wit-blauw jasje. Elk jaar kom ik dichterbij.”

Nikki, Lianne en Fleur
Noordergraaf (links) is gretig om zaterdag wel op het hoogste treetje te staan. | Foto: Neeke Smit

De 21-jarige Woubrugse traint sinds deze zomer in Geisingen, waar ook haar vriend, de Deen Magnus Jeppesen, zijn rondjes afwerkt. Noordergraaf probeert waar mogelijk naar Duitsland af te reizen om zich aan te sluiten bij het team, al is dat soms lastig met de vele wedstrijden op de agenda. “Als ik in Nederland ben, houd ik op de baan van Rotterdam zoveel mogelijk het trainingsschema van mijn team aan. Ik merk dat ik sneller ben geworden en mijn duurwerk veel beter is, omdat ik meer skeeler. In Geisingen wordt zeker vijf à zes keer per week geskatet. Dat heeft mij sterker gemaakt.”

Ze wilde deze zomer met haar vriend alle toernooien aflopen en samen naar het EK gaan, maar de Deen brak zijn enkel en mist daardoor een groot deel van het seizoen. Op krukken is hij in Rijssen aanwezig om zijn vriendin te steunen. “Heel fijn dat hij erbij is. Hij zorgt ervoor dat ik wat kalmer ben. Het NK is een beladen toernooi, waar ik echt naartoe heb geleefd. Magnus helpt me van mijn zenuwen af door over andere dingen te praten en mij zelfvertrouwen te geven. Minder stress, even de ADHD eruit. Hij heeft veel verstand van de sport en kan me ook technisch vooruithelpen.”

Nikki Noordergraaf
Rust, dat brengt Magnus. | Foto: Neeke Smit