Ouders zijn ook binnen de sport onontbeerlijk. Als vrijwilligers zorgen zij er met elkaar voor dat met name de jeugd de sport kan blijven beoefenen. Jolanda Hoolwerf uit Eemdijk is één van hen. Haar zoons Evert en Bart doen vol enthousiasme aan inline-skaten en ook Jolanda zet zich wekelijks met veel plezier hiervoor in.
Wanneer ben je met vrijwilligerswerk begonnen? En waarom?
“Dat is al meer dan 10 jaar geleden. Mijn zoons van 14 (Bart) en 17 (Evert) doen allebei aan inline-skaten en ik was het een beetje zat om alleen maar langs de baan te zitten wanneer zij een wedstrijd hadden. Ze hadden bovendien juryleden nodig en toen werd ik gevraagd. Ik ben begonnen mee te draaien bij de Stouwdam Competitie en dat vond ik hartstikke leuk. Later ben ik een jurycursus gaan doen en op die manier groei je eigenlijk een beetje met je kinderen mee. Toen mijn jongens bij Skeelerclub Oldebroek trainden heb ik daar ook nog een poosje in het bestuur gezeten.”
Wat doe je op dit moment aan vrijwilligerswerk?
“Ik ben jurylid. Over het algemeen doe ik de tijdwaarneming bij de tijdrit of ben ik aankomstrechter of sta ik bij het rondebord en de bel. Tijdens de cursus wordt je breed opgeleid en loop je een seizoen stage waarbij je overal wordt ingeschakeld. Van aankomstrechter tot bochtencommissaris; noem maar op. Tijdens de wedstrijden word je ingedeeld en daarbij wordt gekeken naar waar iemand goed in is.”
Wat zijn de taken van een aankomstrechter?
“Je let eigenlijk het meest op dat de rijders goed afsprinten en wie er als eerste met z’n wieltje op de lijn komt. Verder kijk je overal mee, want er wordt heel veel met de handen gewerkt in plaats van dat ze echt alleen met de benen skeeleren.”
“Je moet zo’n hele dag alert blijven. Ieder jurylid die iets ziet wat niet bij de sport hoort, kan een waarschuwing geven. Elk jaar wordt aan het begin van het seizoen een applicatiecursus voor juryleden gegeven waarbij dit aan de hand van voorbeelden aan de orde komt.”
Wat doe je wanneer je eigen zoons moeten rijden?
“Met gewone wedstrijden blijf ik in de baan en als ik zie dat ze iets doen wat niet mag, krijgen ze van mij rustig een waarschuwing. Met een NK stap ik even buiten de baan en op dat moment ben ik weer even moeder. Dat doen in principe alle juryleden die kinderen hebben die meerijden.”
Als jurylid krijg je wel eens wat opmerkingen naar je hoofd ‘geslingerd’. Hoe ga je daarmee om?
“Dat is absoluut het geval, maar ik ga eigenlijk nooit de discussie aan. Soms stel ik nog wel eens voor om een dagje mee te komen draaien, want vanaf de binnenkant zie je echt veel meer van wat er gebeurd. Wanneer men suggereert dat wij partijdig zijn omdat we allemaal ouders zijn, vragen we wel eens wie het wil overnemen. Dan krabt men zich achter de oren. Bij alle sporten, of het nu handbal, voetbal of inline-skaten is, zie je ouders die meehelpen. Als ze dat niet doen, kunnen die sporten niet bestaan. Dat vergeet men soms wel eens.”
Hoeveel tijd besteed je aan het jurywerk?
“In elk geval één dag per week tijdens het seizoen. Ik doe vaak op zaterdag de Stouwdam Competitie of een landelijke baanwedstrijd.”
Wat is voor jouw de voldoening van vrijwilligerswerk?
“Ik vind het gewoon heel erg leuk om met deze sport en de jeugd bezig te zijn. Je ziet kinderen groeien van Pupillen 4 naar Junioren B of A. Daarnaast zijn ook de contacten met al die verschillende mensen, uit heel het land, waarmee je in aanraking komt waardevol.”
Is er veel veranderd binnen het inline-skaten in de tijd dat je vrijwilligerswerk doet?
“Af en toe zijn er wat veranderingen in de regels geweest, maar ik vind dat er hier in Nederland behoorlijk sportief gereden wordt. Dat is eigenlijk wel hetzelfde als 10 jaar terug. Op de populariteit voor de sport valt geen pijl te trekken. De ene plek trekt meer publieke belangstelling dan de andere en het ligt ook heel erg aan het weer. Ik vind zelf dat de sport in het Oosten en in het Noorden meer leeft dan in de rest van Nederland. Voor mij als jurylid maakt dat verder niet uit. Ik vind het overal leuk om te doen. Bij de jeugd zie je bovendien dat het publiek voornamelijk uit familie, ouders en opa’s en oma’s, bestaat.”
Wat is terugkijkend voor jou het leukste moment geweest?
“Mijn mooiste moment was vorig jaar op NK in Heerde dat mijn jongste zoon Bart Nederlands kampioen werd op de afvalkoers. En afgelopen weekend werd mijn oudste zoon Evert winnaar van de lange afstanden in de Europa Cup. Dat was ook erg mooi. Tijdens het NK vorig jaar deed ik een stapje terug als jurylid, maar tijdens de Europa Cup hadden we mensen tekort, dus ben ik blijven staan. Vanaf het middenterrein mogen we niet aanmoedigen, maar er gebeurd op zo’n moment absoluut wel wat met me. Alleen wat ingetogener.”
Kan iedereen dit vrijwilligerswerk doen?
“Je moet in principe best wel een beetje hard kunnen zijn. Niet met iedereen een discussie willen aangaan en nooit je medejuryleden afvallen. Het is best moeilijk, want je moet zo’n hele dag alert zijn. Ik zou zeggen: ‘mensen die het wat lijkt, vraag eens of je een dagje mee mag draaien’. Ik kan het iedereen aanraden, want ik vind het zelf heel erg leuk om te doen. Bovendien geldt: hoe meer mensen we hebben, hoe meer we kunnen rouleren.”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!