Ruud Borst is altijd een markant persoon geweest in het peloton. De 41-jarige schaatser uit St. Nicolaasga viel in ieder geval op door zijn gestalte. Met zijn twee meter en drie centimeter hoefde je Borst nooit te zoeken in het peloton. Maar belangrijker waren natuurlijk zijn prestaties. Op natuurijs boekte hij prachtige zeges, zoals in de Oldambtrit en de Westland Marathon. Borst won twee keer (1997 en 2003) de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee.
Maar Ruud Borst reed ook de echte versie. Hij kwam in 1997 als zesde over de streep. Samen met Jan Maarten Heideman hoorde hij tot de laatste rijders in het huidige peloton die de Tocht der Tochten daadwerkelijk gereden hebben.
Borst reed gedurende zijn loopbaan in vermaarde ploegen. Hij startte bij de fameuze formatie van Klerks, die halverwege de jaren negentig oppermachtig was. Via Bional belandde Borst bij Wehkamp, dat ook al uitgroeide tot een legendarische ploeg. De reus uit het peloton trok vervolgens nog enkele jaren het pak aan van de ploegen van Dirk Scheringa: DSB, Frisia en Proteq. In de laatste jaren wisselde Borst tussen diverse kleinere ploegen. Dit seizoen kwam hij uit voor Snelle Jelle.
Borst, die stopt wegens een slepende rugblessure, keek in Falun terug op een rijke loopbaan. "Op dit moment voel ik nog vooral de pijn van het afscheid, maar ik heb heel veel mooie dingen meegemaakt. Al die natuurijswedstrijden, al die plekken waar ik geweest ben. We hebben zelfs nog eens met wat jongens gereden in Siberië. Ik heb zoveel lol gehad. In 1996, met negen man de illegale Elfstedentocht voor Panorama is me ook altijd bijgebleven. Hartstikke mooi was dat. Het plezier, de saamhorigheid in het peloton. Dat vergeet ik echt nooit meer. Heel dierbare herinneringen."