Bizar, noemde Berga zelf zijn seizoen. "Ik heb echt angst gehad dat mijn hele seizoen meteen voorbij zou zijn, maar gelukkig herstelde ik na mijn operatie snel. En dan win ik hier voor het eerst een wedstrijd over honderd kilometer. Onvoorstelbaar. Die stond nog niet op mijn lijstje, dus daar ben ik echt enorm blij mee", vertelde Berga, terwijl hij een mobieltje aan het oor gedrukt kreeg om de felicitaties van de 'grote baas' Jillert Anema in ontvangst te nemen.
De druk rustte ook op de schouders van de Hoogevener, die als enige rijder van de BAM-ploeg het karwei wel moest afmaken. "Die druk voel ik natuurlijk ook, maar dat is niet erg. Dat hoort erbij in dit team. Ik krijg niet zo vaak meer de kans om te winnen, maar als ik die wel krijg, is er ook een voordeel. Ik hoef dan niet te sprinten tegen de besten, want dat zijn mijn eigen ploeggenoten."
De winnende sprint van Berga was de apotheose van een koers die al net zo opmerkelijk was als het seizoen van de Drent zelf. Een race over honderd kilometer, die volledig explodeerde en uiteindelijk een kopgroep opleverde met minuten voorsprong. Berga verbaasde zich daar ook al over. "Ik denk dat het nog nooit is voorgekomen dat in een honderd kilometer een groep al zo vroeg weg was en weg kon blijven."
De BAM-rijder uit Hoogeveen was zelf niettemin wat voorzichtig. Berga voelde zich nog steeds niet heel zeker van zijn enkel. "Met dat gehobbel op natuurijs moet je natuurlijk maar afwachten hoe die zich houdt. Ik moet zeggen dat ik er wel last van heb gehad. De enkel werd stijver en gevoeliger, maar ik kon gelukkig wel gewoon doorrijden."
Berga zag hoe het aanvankelijke elftal brak, waarna er een kopgroep van vijf overbleef, met naast de Drent ook Sam Boon, Erik-Jan Kooiman en de CRV Interfarms-mannen Sander Kingma en Peter van de Pol. Die ploeg zat met ook Robert Post eerder al met drie man in de kopgroep. "Die jongens reden echt heel sterk. Daar was ik wel een beetje beducht voor", erkende Berga, die zag hoe Kingma viel en afzakte.
Van het kwartet waren ook Kooiman en Boon nog een factor. De twee nieuwkomers in de Top Divisie reden bijzonder sterk, en dat was vooral van de 21-jarige Boon opvallend. "Ik heb afgelopen zaterdag in de AKM lang alleen vooruit gereden en dat heeft me doen beseffen dat ik dit wel degelijk kan."
"Er is een knop omgegaan, alhoewel ik eerlijk moet zeggen dat ik niet had verwacht hier tot in de finale mee te doen. Ik spaarde me wel een beetje, maar dacht dat Frank Vreugdenhil of Simon Schouten me op zeventig kilometer wel zouden aflossen. Dat gebeurde dus niet."
Kooiman en Boon sleurden veel op kop. Berga zag dat met genoegen aan. De Drent kon zichzelf zo een beetje sparen. "Ik heb ook lang gewacht met het aangaan van de sprint, want ik was redelijk leeg. Die vlucht kost toch energie. Bovendien moest ik Van der Pol in de gaten houden. Die kan ook best rap aankomen, en dat bleek ook wel in de sprint. Het was best close."
Berga hangt nu voor de derde keer een rood-wit-blauwe trui in de kast, thuis in Hoogeveen. Eerder veroverde hij er al twee op kunstijs. "Tja, een titel is natuurlijk altijd mooi, maar ik heb ook op inline-skates nog een Europese titel achter mijn naam staan. Dat is me ook heel wat waard."
"Deze titel is mooi, maar voor mij persoonlijk telt het zwaar dat ik nu in staat ben een wedstrijd over honderd kilometer te winnen. Dan hoor je er echt bij als marathonschaatser."
Lees ook: 'BAM maakt keuzes in olympisch seizoen'