Tot nu toe verzamelde de Nederlandse equipe vijftien plakken in Almere. Voor Manon Kamminga werd het vaakst het Wilhelmus afgespeeld. Ze zegevierde op de 200 meter vliegende start, 1000 meter en afvalkoers. Met de ploeg won ze ook nog de aflossing en de gemengde aflossing. Hill weet niet waar dit gaat eindigen. Schaatsen.nl sprak met haar.
Hoe heb je de laatste dagen beleefd?
"Het was geweldig. Ik had nooit verwacht dat we dit konden. We hadden wel getraind om dit te bereiken. We werken er natuurlijk wel voor, maar het is heel mooi als het dan ook nog lukt. We wilden het gewoon beter doen dan eerdere toernooien. Het eerste jaar, in 2004, waren we hier ook in Nederland. We hadden toen acht medailles, maar geen goud. Nu ben ik de tel van de medailles kwijt geraakt, maar ik weet wel dat we nu al acht gouden medailles hebben. En het publiek is ook zo goed hier. Alles valt op z’n plek. We werken heerlijk samen en dat zorgt voor deze prestaties."
Wat is het geheim?
"We zijn al heel lang samen, maar het grootste geheim: we besteden veel tijd aan het uitwisselen van ideeën. Wat we willen. We moeten allemaal hetzelfde pad volgen. Dat we ons geen zorgen moeten maken dat het niet lukt en moeten gaan voor de dingen waar we juist goed in zijn. En dat is niet makkelijk om te doen. Als iemand van het pad afwijkt, helpt de ander hem of haar er weer op. Daar zijn we constant mee bezig. Elkaar scherp houden. Dat maakt het verschil met de andere ploegen. Dit jaar wilden we er ook echt voor gaan en we hebben in een vrij korte tijd, met veel mensen, iets moois gecreëerd. Het zijn allemaal kleine dingetjes die helpen. Mensen die hulp aanbieden. Om een voorbeeld te geven: bij de NK hadden we een goede koffiemachine, maar toen we hier aankwamen hoorden we dat er niet weer zo’n koffiemachine geregeld kon worden. Uiteindelijk is er toch iemand geweest die een apparaat heeft neergezet in onze tent. Met Arjan Smit, de discipline manager, ben ik ook heel blij. Het gaat goed. Ik heb uitgelegd hoe ik te werk ga. Ik heb een mening, het is een sterke mening. Sommige mensen houden niet van mijn werkwijze, maar ik doe het omdat ik de beste wil zijn."
Waarom houden alle rijders van Desly?
"Het is voor mij de laatste jaren niet makkelijk geweest. We hadden niet veel geld te besteden en we hadden een discipline manager die niet van onze sport hield. Het zorgt ervoor dat we dichterbij elkaar staan nu."
Wie is de grootste verrassing geweest?
"Er zijn voor mij geen verrassingen. Maar als ik toch iemand moet noemen: Manon Kamminga. Wat Manon deed tijdens de 1000 meter, dat was knap. In de positie waar zij reed zou zij eigenlijk nooit kunnen winnen."
Ronald Mulder twijfelde over de 200 meter op de piste, zo vertelde hij. Hij besloot toch te rijden en won gewoon goud.
"We hebben in de winter iemand gevonden van het NOC die ons hielp met videobeelden. Hij heeft een film gemaakt van onze trainingen, heeft het filmpje op internet gezet en wij hebben het samen teruggekeken. Ronald zei: Michel doet dit, dit en dit en ik niet. Hij vroeg zich af wat hij kon doen om zichzelf te verbeteren. We hebben veel gepraat en ook met de hulp van Michel heeft hij zijn vaardigheden kunnen verbeteren. Hij kon niet geloven dat hij in een korte tijd zoveel kon leren. Ik mag van geluk spreken dat ik de beschikking heb over Ronald én Michel Mulder. Sommige mensen geven de voorkeur aan één van de twee, maar het is niet zo dat de één beter is dan de ander. Ze zijn beiden top. Het mooie is: ze maken elkaar beter. Dat werkt motiverend. Ze zijn trots op elkaar en zijn blij met elkaars prestaties."
Dinsdag wonnen Kamminga, Roosenboom, Ronald Mulder en Horsten goud op de gemengde aflossing. Wat vond je van het nieuwe onderdeel? Het ging er soms hard aan toe.
"Het was fantastisch. Het was niet te hard voor de meiden, nee hoor. We hebben goed geoefend met elkaar en de taken zijn goed uitgevoerd. Dat was belangrijk. Van te voren hebben we besproken hoe we te werk gingen. Het was een geweldige teamprestatie, ik heb van dit onderdeel genoten. Het was een succes."