‘MIJN EERSTE ZEGE BIJ DE A-RIJDERS’
Een blinkende bokaal als een Europa Cup. ‘Essent Grand Prix Lipno 2008. Heren 1e plaats’, vermeldt het gegraveerde plaatje. “Die won ik op het natuurijs van Borlänge, in Zweden. We zouden op het Lipnomeer in Tsjechië schaatsen, maar vanwege invallende dooi werd de wedstrijd verplaatst naar Zweden. Laat die honderd kilometer nou net mijn race worden. Mijn eerste zege bij de A-rijders, terwijl ik mezelf meer een kunstijsmannetje vond.
’s Morgens wees onze coach bij BAM, Jillert Anema, mij aan als kopman. Of beter, Christijn Groeneveld en ik moesten in de eerste ontsnapping zitten, want die zou veel kans van slagen hebben. Nou, de eerste veertig kilometer was het hollen en stilstaan, er raakte geen groep weg. Christijn zei tegen me: ‘Ik sla even een beurt over, want ik ben naar de kloten’. De eerstvolgende vluchtpoging was het raak, en ik zat erbij. Toen ik eens om me heen keek wie de anderen waren, schrok ik me wild. Alleen maar klasbakken! Casper Helling, Jeroen de Vries, Arjan Becker, Peter van de Pol, Geert-Jan van der Wal, Yoeri Lissenberg, allemaal jongens die al wat hadden gewonnen op natuurijs of dat niet veel later zouden doen. Zware jongens.
De groep was me te goed. Ik besloot niet langer kopbeurten te doen om me wat te kunnen sparen. De rest van de mannen was het er natuurlijk niet mee eens. Wanneer er iemand viel, hield de rest even in. ‘Maar als jij op je bek gaat, geven we extra gas’, werd me verteld. Er stond veel wind, waardoor het een afvalrace. Elke ronde verdween er iemand uit de kopgroep, totdat we met vier overbleven voor de laatste twintig kilometer: Becker, Helling, de Vries en ik. Toen ik eens extra hard doortrok, brak De Vries. Kort erop sprong Becker weg en begon Helling naar mij te loeren. ‘Het is aan jou om dat gat te dichten’, zei hij steeds. We kregen de bel voor de slotronde. Wetend dat het laatste stuk naar de finish voor de wind was, moest ik Helling kwijtraken. Dat lukte. Alleen Becker moest ik nog inrekenen. Bij het bordje van de laatste kilometer knalde ik over hem heen en reed ik solo naar de streep.
Het was een ontnuchterende ervaring om te winnen. Geen hond te bekennen aan de streep, niemand die me feliciteerde. Sterker nog, er werden vooral verwensingen naar mijn kop geslingerd. Tja. Mijn strijdplan klopte en de rest had er toch voor gekozen met me door te rijden?”
---------------------------------------
Naam: Willem Hut
Leeftijd: 39
Discipline: Marathonschaatsen
Gestopt: 2015
Geboorteplaats: Haulerwijk
Woonplaats: Waskemeer
Beroep: Disciplinemanager Marathonschaatsen bij de KNSB
Hoogtepunten: Zege natuurijs Grand Prix Borlänge (2008), etappe in Natuurijsvierdaagse 2011, 3e in eindklassement
