Toon Steltenpool (75) uit Zwaag is z’n hele leven al een echte pionier. Tijdens zijn werkzame leven begon hij als bloembollenkweker met vrijwel niks en op z’n 45e had hij een groot agrarisch bedrijf opgebouwd. “Het ligt me wel om van niets iets te maken.”

Zo verging het hem ook als vrijwilliger binnen de schaatssport. Toon Steltenpool begon bij een ijsclub, vervolgens kwam hij via het district en het gewest bij de KNSB terecht, waar hij onder andere zo’n 10 jaar deel uitmaakte van de bondsraad.

Bij elkaar heeft Toon Steltenpool binnen het gewest Noord-Holland/Utrecht en de KNSB zo’n 45 jaar bestuurswerk verricht. Vele mensen zullen hem bovendien kennen als de grote aanjager achter de bouw van de kunstijsbaan in Hoorn.

Hoe bent u ooit vrijwilliger geworden?

“Toen ik 18 jaar was, deed ik mijn eerste vrijwilligerswerk als secretaris van de tuinbouwjongeren in Onderdijk (red. een dorpje tussen Wervershoof en Medemblik). In 1964 werd ik gevraagd om in het bestuur van ijsclub Ons Genoegen, ook in Onderdijk, te komen. Een jaar later, ik was toen 28 jaar, werd ik al voorzitter. In die tijd was bij de KNSB nog helemaal niks geregeld, dus moest ik dat zelf gaan doen. Vanaf dat moment ben ik gaan pionieren in Noord-Holland.”

Wat heeft u verder in de loop der jaren allemaal gedaan?

“In 1972 werd ik voorzitter van het district Medemblik en zo kwam ik ook in aanraking met gewestelijke vergaderingen. In 1979 ben ik voorzitter geworden van GTC Toerschaatsen in het gewest NH-U en kwam ik landelijk in beeld. In 1986 ontstond bij mij het idee om alle routes van natuurijstoertochten op papier te zetten en werd ik namens de KNSB leider van het project ‘knelpuntoplossingen in schaats-, vaar- en kanoroutes’.

Daarvoor ben ik heel Nederland door geweest en heb ik bij de overhandiging van de rapporten acht Commissarissen van de Koningin mogen toespreken. Op zeker moment dacht ik bij mezelf dat het wel leuk zou zijn wanneer in onze regio een kunstijsbaan zou komen. Ik ben daar negen jaar mee bezig geweest en in 2006 werd de ijsbaan De Westfries in Hoorn officieel geopend.”

Vrijwilligerswerk kost veel tijd...

“Aan mijn werk voor de KNSB was ik gemiddeld 40 uur per week kwijt. Het bouwen van die ijsbaan was, zoals ik me ermee bezighield, jarenlang een fulltime baan. Anders was het ook niet gelukt.”

Wat doet het met u wanneer u bij de ijsbaan in Hoorn gaat kijken?

“Dan ben ik geweldig blij. Het is voor mij steeds weer de bevestiging dat ik het destijds goed heb gezien. Omdat er zoveel mensen vanuit alle windstreken naar toe komen. Ik ben blij dat ik aan de wieg daarvan heb gestaan.

Op zondag 11 maart a.s. wordt vanaf 17.30u op ijsbaan De Westfries in Hoorn gestreden om de Toon Steltenpool Bokaal 2012. Hoe is die ‘Toon Steltenpool Bokaal’ ontstaan?

“Die bokaal heb ik gekregen van het Gewest NH-U toen ik afscheid nam als districtsvoorzitter. Ik ben 33 jaar voorzitter geweest van het district Medemblik en toen de ijsbaan er eenmaal was, kreeg de toenmalige voorzitter en de voorzitter van de trainingsgroepen de opdracht om elk jaar die bokaal te laten rijden. ‘Dat had Toon wel verdiend,’ vond men. Het is natuurlijk hartstikke mooi dat je dat bij leven krijgt.”

En u heeft nog meer gekregen voor al uw vrijwilligerswerk voor het schaatsen?

“Ik ben benoemd tot erevoorzitter van het district Medemblik, erelid van het gewest NH-U en lid van verdienste van de KNSB. Dat is toch wel allemaal netjes geregeld. Die waardering is natuurlijk belangrijk, maar het leuke van vrijwilligerswerk is dat je het altijd met elkaar doet. Ik heb het geluk dat ik de capaciteit heb gekregen en dat ik het niet voor mezelf hou, maar deel met anderen.”

Wat heeft het werk als vrijwilliger u persoonlijk opgeleverd?

“Het geeft mij een innerlijke voldoening en een bepaalde rust. Ik kan niet de hele dag stilzitten. Ik moet iets om handen hebben en dat moet ook nuttig zijn, want ik hou er niet van zomaar iets te doen zonder te weten waaraan ik begin. Ik ben een doener. En ik gebruik ook nooit mijn ellebogen, maar ik ben altijd open en eerlijk. Ik krijg heel veel dingen terug, maar ik heb ook altijd mijn stinkende best gedaan. Het is een wisselwerking.”

Tot slot, u bent ook nog genomineerd voor de verkiezing van dé West-Fries 2011.

“Ja, dat klopt. Eind januari is de uitslag. Het is al een eer dat ik hiervoor uitgekozen ben, maar ik hoef eigenlijk geen West-Fries te worden want ze kennen me allemaal al. Als ik het toch wordt, is het een toetje. Het belangrijkste voor mij is dat er een samenleving ontstaat die leefbaar is. Schaatsen hoort daar zeker bij, want dat is toch een laagdrempelige sport. Heel veel mensen beleven er heel veel plezier aan en dat vind ik mooi.”

Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!