Wanneer de telefoon vrijdagmiddag gaat in huize Ter Haar, is de 31-jarige marathonschaatser net onderweg naar de Tacx om voorzichtig zijn eerste omwentelingen op de binnenfiets te maken. Naar omstandigheden gaat het goed, zo vertelt Ter Haar aan de telefoon. De pijnstillers doen hun werk en zijn arm kan hij al wat bewegen.
Ruim een week geleden smakte de Flevolander op het Vesmaco van Rijssen. “Tot aan mijn val voelde ik me fantastisch. Het was een mooie strijd tussen twee teams. Ineens zag ik Christian (Haasjes, red.) naar de grond gaan. Een paar weken geleden gebeurde dat ook in de training en kon ik een valpartij voorkomen. Nu was er geen houden meer aan.”
Ter Haar verliet op eigen kracht de baan en rolde tijdens de koers al naar de EHBO op het middenterrein. Al vrij snel werd duidelijk dat zijn sleutelbeen gebroken was. Een bezoek aan het ziekenhuis bevestigde die diagnose. Op aanraden van de EHBO werd daar ook een foto van zijn elleboog gemaakt. Met twee breuken en een arm in het gips verliet hij donderdagnacht het ziekenhuis.
De afvalkoers reed Ter Haar met zijn ploeggenoten en fanatieke inlineskaters Ronald en Christian Haasjes. De broers brachten hem na afloop direct naar het ziekenhuis. “Zij moesten nog twee dagen skeeleren, maar bleven de hele tijd bij mij op de Eerste Hulp. Daarna brachten ze me naar huis in Heerenveen, voordat ze zelf terugreden naar Staphorst. Ze hebben een korte nacht gehad, want ze arriveerden daar pas rond half vier. Het doet me goed dat ze dat voor me hebben gedaan. Op zulke momenten blijft het niet alleen bij woorden, maar gaat het ook om daden.”
En daden werden het zeker, want de broers hielpen hun ploeggenoot met het uitkiezen van gips. “Toen de verpleegster vertelde dat ik gips moest hebben, gingen de Hazen gelijk rechtop zitten. Ze zagen wel mogelijkheden. Met z’n drieën besloten we dat het rood-wit-blauw-moest worden. Helaas was het van korte duur, want de dag erna moest het gips er al weer af om de wond te checken”, aldus de vijfvoudig Nederlands kampioen afvalkoers.
Op maandag volgde een operatie, waarbij twee pinnen in zijn elleboog werden gezet om de breuk te fixeren. Inmiddels is het herstel begonnen. “Ik ben bevoorrecht dat ik als topsporter zo snel al onder het mes kon. Komende dinsdag heb ik een gesprek bij de chirurg en nemen ze opnieuw een foto van mijn sleutelbeen. Daarna weet ik meer over het herstel. Ondanks de twee breuken voelt het best goed.”
Mentaal kon Ter Haar snel de knop omzetten. “Ik wist gelijk dat het inlineseizoen voorbij was, voor ik weer met mijn arm kan zwaaien zijn we een tijd verder en zijn de belangrijkste wedstrijden verreden. Maar ik ben niet bang dat ik wekenlang stil moet zitten en een achterstand oploop voor de winter. De vraag is alleen wanneer ik weer buiten kan trainen, wanneer mijn elleboog en sleutelbeen de trillingen van de weg aankunnen.”
“Voor mij scheelt het dat ik heel goed uit de winter ben gekomen. Het eerste deel van de zomer voelde ik me sterk. Dat brengt rust. Was het de afgelopen maanden niet zo goed gegaan, had ik meer stress ervaren."