De hernieuwde kennismaking met Flevonice beviel Gary Hekman wel. Niet vreemd, want de schaatser van Van Werven heeft goede herinneringen aan de megalange ijsbaan in de polder. Hij won er al drie keer, al houdt Hekman zelf er een andere telling op na. "Bij mij staat de teller op vier en na vandaag vijf. De overwinning die me hier door de jury is ontnomen, tel ik zelf nog altijd mee."
Over de zege die Hekman nu boekte, viel niet te twisten. In de sprint van een kopgroep van negen man stond er opnieuw geen maat op Hekman. Op het laatste rechte stuk naar de finish was hij oppermachtig. "Ik ging vroeg aan en bouwde daarna de snelheid op. De eerste vijftig meter konden ze nog volgen, daarna niet meer", lichtte hij toe.
Van de ziekte die Hekman vorige week aan de kant hield, was in Biddinghuizen weinig meer te merken. "Ik had keelpijn, was verkouden. Misschien was ik niet heel ziek, maar ik was zeker niet fit genoeg om te rijden. Dan kan ik naar Eindhoven gaan, starten en er niets van bakken, of ik kan verstandig zijn en rust nemen. We hebben gekozen voor het laatste."
Het had overigens weinig gescheeld of Hekman en zijn ploeggenoten hadden op Flevonice helemaal niet aan de start gestaan. In de agenda stond een trainingskamp op het Spaanse eiland Gran Canaria. Dat leverde tegenstrijdige belangen op. Flevonice is ook sponsor van het team Van Werven. Hekman: "Uiteindelijk hebben we de tickets omgeboekt naar een vlucht op maandag. Niet alleen omdat Flevonice onze ploeg steunt, maar ook omdat het hier altijd een mooie wedstrijd is. We wilden graag rijden."
Dat bleek wel in de koers, die al vanaf het begin open was. Een scenario dat Hekman en coach Roy Boeve al hadden voorzien. "We wisten dat het in het begin hollen of stilstaan zou worden. Iedereen wil dan even laten zien hoe hard ze kunnen en hoe goed de ploeg is. Als er dan wat rust komt, begint de wedstrijd pas echt."
Vanaf dat moment werd gewerkt aan de vorming van een kopgroep met daarin onder anderen Jouke Hoogeveen, Simon Schouten, Willem Hut, Jan Maarten Heideman en Frank Vreugdenhil. Een mooie groep, zag ook Hekman. "Alleen moest ik er zelf nog wel even naartoe rijden. Ik had ‘m gemist", gaf hij toe.
Daarna liet de man uit Hardenberg zien dat Flevonice hem ligt. Hij maakt, vertelde hij, daarbij gebruik van zijn ervaring als inlineskater. "Je hebt hier niets aan een lange slag, maar moet eerder een soort prikslagje gebruiken. De ontspanning die ik in mijn slag heb, komt uit het skeeleren. Dat zag je hier terug. Ook skeeleraars als Ariëns en Huisman kwamen bovendrijven." In de finale konden die twee het echter niet bolwerken tegen de krachtsexplosie van Hekman, die daarmee alweer zijn vierde overwinning van het seizoen binnensleepte.