Heel Rijssen rekent bij NK Inlineskaten op Ruben Ligtenberg

Dat zijn geen uitlatingen om zichzelf moed in te spreken. De voorbije drie weken merkt de fysiotherapeut-in opleiding dat hij soepeler rolt, de inspanningen eenvoudiger verteert en weer als vanouds kan genieten van het inlineskaten. Hij weet dat ze bij Okay-KPMS Bouw&Techniek, de marathonploeg die hem vooral heeft gestrikt voor de winter, hoge verwachtingen hebben. Daar is de zomerse voorbereiding op afgestemd, maar de rijders zijn vrij om te skeeleren in competitieverband.

“Het mooie aan deze sport is dat je die skeelers aantrekt en kunt wegrijden. Bij schaatsen moet je eerst naar een ijsbaan war het koud is. Bovendien is schaatsen een technische gevoelssport. Als het niet wil, wil het ook echt niet. Dat maakt het voor mij iets minder leuk. Geef mij maar twintig graden, een mooie piste met een coating en een wedstrijdje van aardig niveau, daar haal ik veel voldoening uit”, vertelt de Rijssenaar die op vier onderdelen zal starten tijdens het NK op de baan: 1000 meter, punten(afval)koers, 500 meter en afvalkoers.

Onbekend

Ruben Ligtenberg verraste twee jaar geleden op het NK Marathon door als een Formule 1-piloot in Zandvoort de zilveren medaille op te eisen. Als A-junior finishte hij achter Jordy Harink en vóór Jorrit Bergsma. Een andere opsteker deed zich de voorbije winter voor in Breda, waar hij zich de sterkste toonde in een marathon voor beloften. "Voor mij was de prestatie op Zandvoort in verhouding groter, maar de tweede plek in de marathon betekende nog meer. We hadden met de ploeg nog niets gewonnen en ik had ’s winters best veel blessures gehad, een daardoor twee jaar niet lekker kunnen rijden", licht hij toe. De reden was een zogenoemd compartimentsyndroom aan de schenen. "Er zit een vlies om je spieren, maar bij mij zó strak dat bij inspanning de spieren niet konden uitzetten. Ze duwden bloedvaten dicht en dat zorgde ervoor dat ik geen controle meer had over mijn schaatsen, omdat ik compleet verzuurde. Via een kleine ingreep is dat probleem verholpen, al is het me twee keer overkomen. Ik ben er twee seizoenen door kwijtgeraakt. Schaatsen wordt dan een stuk minder leuk. Je kunt begrijpen dat een overwinning zoals in Breda dan heel erg welkom was."

“Het is nu drie maanden volle bak op de skates, een week of anderhalf er tussenuit en dan opladen voor het schaatsen. Moet kunnen, joh. Als je ergens plezier aan beleeft, kun je veel aan. En ik vind het beide geweldig.” Mede door het verblijf in de beloftenploeg van Team Reggeborgh, voegt hij eraan toe. Samen met Jorian ten Cate en Lars Woelders, makkers van de drie jaar bij de groene brigade, is-ie kunnen overstappen naar de formatie van manager Edward van Dijk en trainer-coach Ron Neymann. Woelders en hij maken straks deel uit van het Topdivisieteam, Ten Cate blijft vooralsnog als belofte doorgaan.

Maar, zoals gezegd, de focus ligt nu op het NK. Ligtenberg merkt dat het toernooi om de rood-wit-blauwe tricots enorm leeft binnen zijn vereniging. “Mij wordt steeds gevraagd of er nog iets extra’s gedaan kan worden om het de deelnemers nog aangenamer te maken. Het is me bekend dat de voorzitter van mijn club verwacht dat ik een medaille win. Vanaf de kant is het altijd makkelijk praten. Een eerste plaats bemachtigen is ook mijn doel, maar dat is geen abc’tje. Ik heb wel in overleg met Ron Neymann de voorbereiding afgestemd op het kampioenschap. De marathon in Utrecht (afgelopen vrijdag, red.) is bewust geschrapt. Het leek ons verstandiger op de piste door te trainen, zodat ik ook kon doorrijden op 100 millimeter-wielen.”

Saillant detail: vorig seizoen pakte Ligtenberg uitgerekend op het parcours aan de Nedereindse Berg een podiumplaats mee. “Dat herinner ik me ook, maar het ene jaar is het andere niet. Stel nou dat ik deze keer met een slecht resultaat naar huis zou zijn gegaan, dan had dat voor een mentaal tikje kunnen zorgen. In plaats daarvan ben ik dagelijks op mijn eigen baan bezig geweest. Hopelijk heeft dat een positief effect op de prestaties van vrijdag en zaterdag.”