De lach was na de eerste zege in het bestaan niet van de gezichten te krijgen. Vol ongeloof en dolgelukkig zaten de mannen van Haven van Amsterdam bij elkaar. Humor vierde hoogtij. “Zet dit maar snel op internet, want als we naar huis bellen dat we gewonnen hebben, geloven ze ons nooit.”
Zo was er ook Joost Vink, bezig aan zijn laatste avond als marathonschaatser, die de kleedkamer nog even binnenstapte. “Mannen, dat ik dit nog mag meemaken”, sprak Vink grijnzend. En zo ging het maar door. Niemand die de studenten hun overwinning misgunde. “Maar dit is natuurlijk ook echt heel leuk”, jubelde Johan Hendriks. “Fantastisch.”
Samen met Pieter Overmars was er wel een strategie uitgedacht. Die werd redelijk goed uitgevoerd, maar op vier ronden van het einde gaf Overmars het geheel een onverwachte wending. Hij demarreerde. “Ik reed in het peloton en bedacht me dat dit de laatste rondjes van het seizoen waren. Dan kon ik maar beter nog even flink doorrijden. Maar het was blijkbaar net een moment waarop het peloton even overeind ging, want ik had zomaar een flink gat.”
Dat zag Hendriks tot zijn verbazing ook gebeuren. “De aflossing was vervolgens heel goed en daarna zijn we volle bak doorgereden.” Na de laatste aflossing was Overmars degene die opeens het karwei moest afmaken. Lachend: “Ik heb gebeden tot God, Allah, Bhoedda, Christus en wat er nog meer is om dit te laten lukken.” Omkijken deed hij niet meer. “Absoluut niet. Ik had geen idee wat er achter me gebeurde, wilde alleen maar zo snel mogelijk naar die streep.”
Op vijftig meter van de verlossende lijn zag hij Hendriks langs de kant staan. Jubelend. Zijn andere ploeggenoten vierden eveneens al het feest, want zij zagen al dat het niet meer kon misgaan. “Onvoorstelbaar”, verzuchtte Overmars. “En dan te bedenken dat ik eigenlijk niet eens meer wilde rijden. Ik was helemaal klaar met dit seizoen, heb vlak voor de start nog gevraagd of er iemand anders wilde rijden.”
De zege was een onverwachte toegift na een seizoen dat niet naar wens verliep, daar maakte Hendriks geen geheim van. “Het was teleurstellend. Misschien wel ons slechtste seizoen. Daar zijn er ook echt niet tevreden over. Maar dan dit. Zo’n zege maakt het allemaal toch weer heel anders.”
Overmars, met brede grijns: “Nu gaat dat feestje straks na afloop opeens toch een stuk gezelliger worden.”
De Marathon Driedaagse maakt samen met de NK Supersprint, de NK Pure Sprint, de Holland Cup, de KPN NK Junioren Allround, de Challenge Cup en de Voorrondes van de Scholenploegenachtervolging onderdeel uit van de Haagse schaatsmaand, een initiatief van de gemeente Den Haag dat door de KNSB wordt ondersteund. Deze manier van samenwerken past bij de strategie van de KNSB op weg naar 2020 om samen met partners het schaatsen verder te ontwikkelen.