De vraag die al snel rijst bij een autobiografie is: Heeft de lezer er iets aan om het verhaal van de schrijver te kennen? Daarop is Kuipers’ antwoord kort: “Dat laat ik aan de lezer over.”
De reden om zijn autobiografische vertellingen op schrift te stellen kwam vanuit Kuipers’ gezin. “Ik vertelde vaak verhalen, binnen het gezin, over allerlei dingen die ik heb meegemaakt. Mijn jongste zoon zei op een gegeven moment: ‘Dat zou meer mensen interesseren’.”
Aanvankelijk deed de oud-wereldkampioen niets met de aansporing van zijn zoon, maar toen werd Kuipers ziek. “Ik kreeg eerst prostaatkanker en daarna werd ook slokdarmkanker vastgesteld. Daardoor veranderde mijn perspectief”, legt hij uit. En dus zette hij zich aan het werk en dat ging soepeler dan gedacht. “Het ging allemaal eigenlijk vrij snel.”
Zijn boek gaat natuurlijk over zijn eigen leven, maar aan de hand van zijn vertellingen zet Kuipers ook zijn gedachten over allerlei andere zaken uiteen. “Ik heb het over doping, sport en de media. Jan Dijkema zei al tegen me dat dit verplicht leesvoer zou moeten zijn voor de school voor journalistiek.”
Bij de Essent ISU World Cup oogt Kuipers gezond en monter. Het gaat ook relatief, goed beaamt hij.“Op dit moment, als ik mijn pillen op tijd pak, gaat het heel goed. Ik hoop dat het heel lang goed blijft. Ik heb wel het gevoel om in de 'verlenging' te leven. Je weet nooit hoe lang dat duurt.”
In die verlenging blijft hij ondanks zijn ziekte actief in de schaatssport. “Ik heb bij de commissie van de ISU gezegd dat ik als ik goed ben graag mijn taken doe, maar wel aan het begin van het seizoen. Als het dan te zwaar wordt dan kan ik er mee stoppen. In principe heb ik taken tot de EK in januari.”
‘Van start op twee linkerschaatsen, Autobiografische vertellingen’ is verschenen bij Uitgeverij 2010.