En dat terwijl de Veenhuizense van Team Zaanlander Albert Heijn tactisch niet de meest slimme wedstrijd had gereden…. Althans, dat was zo ongeveer de eerste opmerking waarmee Arjan Samplonius de lange blondine begroette, toen ze na tachtig ronden afgepeigerd met de handen op de knieën had ‘afgemeerd’ in de zone langs de baan waar de coaches zich ophouden. Hij doelde op het vele werk dat zijn pupil had verricht. "Te veel", oordeelde Samplonius. "Gelukkig deden de tegenstandsters het ook niet zo slim."
“Nou ja”, liet Verweij er direct op volgen, “hij vond het ook mooi dat er was gewonnen. ‘Als je dat op deze manier al kunt, moet het volgende keer nog veel gemakkelijker gaan’, zei Arjan. Ik ben in elk geval heel tevreden met deze afloop. We hadden als team de voorgaande drie races ook gepakt (drie keer winst voor Irene Schouten, red.), daardoor waren de verwachtingen vanzelfsprekend hooggespannen", aldus de snelste van de massassprint. vóór Merel Bosma en Arianna Pruisscher.
Bovendien had Verweij, leidster in het jongerenklassement van de Marathon Cup, weinig ondersteuning. Het topduo Schouten/Marijke Groenewoud dingt dit weekend mee naar de hoofdprijzen op de langebaan in het Noorse Stavanger, terwijl een ander koppel (Elisa Dul en Melissa Wijfje) haar geluk beproeft in de Kraantje Lek Trofee, een wedstrijd in de serie om de Holland Cup waar startplaatsen kunnen worden verdiend voor het NK Allround. Slechts Arianna Pruisscher maakte zaterdag de reis mee naar Den Haag en was in de finale van grote waarde voor haar ploegmaatje.
“Ik had stiekem ook een beetje gehoopt op Stavanger”, meldde Verweij. “Op het World Cup Kwalificatietoernooi behaalde ik de zesde plaats op de duizend meter. Dat was geen verkeerde uitslag, maar als ik die rit wat beter had ingedeeld zou ik er dichtbij zijn geweest. Ach, dat zegt iedereen natuurlijk wanneer het niet is gelukt. Joh, ik reed nu hier op De Uithof, met zwaar ijs. Het moest van ver komen in de slotfase. Des te fijner dat ik het er goed vanaf heb gebracht. Dat biedt perspectief voor de volgende marathons. Het helpt uiteraard wanneer je zelf kunt laten zien dat je een koers succesvol kunt afronden. Vorig seizoen zat ik er zo vaak niet ver vandaan, maar waren er steeds een of twee anderen die me te snel af waren. Ik win deze keer, wat me veel vertrouwen zal geven omdat ik besef dat ik goed genoeg ben.”
Sowieso qua inhoud, als de eindfase van de wedstrijden over tachtig wat nauwkeuriger onder de loep wordt genomen. Daarin moest Verweij alle reserves aanspreken om onder anderen de ontsnapte Femke Mossinkhoff (Team Van Ramshorst) in te rekenen. De strijdlustige rijdster uit Noord-Holland stak de gehele race enorm veel energie in haar pogingen weg te komen uit het peloton, wat ook gold voor ploeggenote Eline Jansen die een fractie tekortkwam voor het podium (vierde plaats).
“Ik had zo gehoopt dat Femke voorop zou blijven. Vanavond was het echt een wedstrijd waarin we als team duidelijk aanwezig waren. Dat kwam mede door de zware omstandigheden: zodra het lastiger wordt, komen wij eerder bovendrijven. Het is jammer dat je nog niet helemaal aan onze uitslagen kunt aflezen dat we goed bezig zijn. Die vierde plaats van mij vind ik overigens heel goed, zeker als je bedenkt dat ik vlak voor het einde nog ten aanval trok op een moment dat niet zo slim gekozen was. Daardoor belandde ik op een minder voordelige positie voor de eindsprint. Gelukkig komen er genoeg nieuwe kansen.”
De uitslagen van de Uithof Bokaal bij de vrouwen vind je hier.