Geen ijs, toch actief!

Bij de oprichting in 1887 kreeg de club de zinspreuk ''ondersteuning zij ons doel" mee. Dat duurde niet lang, want een half jaar later was het al veranderd in ''priksledeclub''. Ook die naam hield geen stand: in februari 1890 werd gekozen voor de huidige naam: Olympia. Dit in verband met de toetreding tot de IJNH (IJsbond Noord-Hollands Noorderkwartier). Op 20 januari 1908 werd zelfs Koninklijke goedkeuring verleend.

De koude winters van 1890 en 1891 eisten hun tol in Monnickendam: door de zeer strenge vorst was er armoede. De vissers - zeventig procent van de bevolking - konden niet vissen en er vielen zelfs slachtoffers. Om het moreel op te krikken stelde de vereniging zich ten doel om openbare volksfeesten te organiseren. Dat bood meteen de mogelijkheid om geld te verdienen voor de arme bevolking, die zich kon aanmelden als baanveger of voor het exploiteren van een koek- en zopietent waar koffie, warme chocolademelk en taaipoppen werden verkocht.

Goede zaken werden ook gedaan met de "gierslee". Aan een dikke paal die door het ijs was geslagen werden lange touwen vastgemaakt. Daaraan werden sleden vastgemaakt. Aan de dikke paal werd een dwarshout bevestigd die door mannen met "scherp" onder hun klompen werd voortgeduwd. Terwijl de mannen op een sukkeldrafje liepen, gierden de sleden met een angstaanjagende snelheid over het ijs.

De toeristen – toen ook al in Monnickendam te vinden - die na afloop van de sleden stapten waren dronken van duizeligheid en konden niet meer op hun benen staan. Weer anderen verhuurden banken of stoelen om schaatsen onder te binden. De ijsclub coördineerde dit alles, zodat een ieder bij toerbeurt iets kon verdienen en niet alleen de sterken en brutalen beter werden van het ijs.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden veel mannelijke bewoners van Monnickendam 'onder de wapenen geroepen'. Daardoor slonk het ledenaantal flink, want elke cent werd door de achterblijvers driemaal omgedraaid eer hij werd uitgegeven. Een tiental jaren nadat de vrede was getekend brak ook nog eens de economische crisis van de dertiger jaren aan. Veel mensen waren werkloos en aan de "steun". In 1937 bleek op de algemene ledenvergadering dat het totale bezit van de vereniging nog slechts 338,75  gulden was. Het salaris voor de baanvegers werd bepaald op twee gulden per dag. Ook de beunhouders werd per dag eenzelfde bedrag uitgekeerd.

Op 17 december van dat jaar vroor het twintig graden en kon op Eerste Kerstdag de dorpentocht worden gehouden; de baanvegers kregen zelfs een extra beloning omdat ze op een feestdag moesten werken. Toen werd voor de eerste keer samengewerkt met de ijsclub uit Marken om de Gouwzeetocht te kunnen organiseren.

Vanaf de winter van 1953/1954 waren er ook controleposten in Volendam en dat was het begin van een nauwe samenwerking tussen drie ijsclubs die in 2009 uitmondde in de Stichting 'Gouwzeetocht': een samenwerkingsverband om de tocht nog efficiënter en veiliger te kunnen organiseren. De twintig kilometer lange toertocht is beroemd en kan meer dan eens gereden worden: deelnemers krijgen een stempelkaart en na afloop een medaille en certificaat met het aantal geschaatste kilometers. 

Door de zachte winter was er dit afgelopen jaar weinig activiteit op het ijs, maar toch zat men bij de club niet stil: dankzij de geweldige inzet van de 'oud papier-ploeg' was er genoeg geld in kas voor andere activiteiten. Zo gingen leden met de jeugd naar het Olympisch Stadion om daar te schaatsen op de Coolste Baan van Nederland én kon bovendien een mobiele LED lichtmast worden aangeschaft. Hiervoor was ook al een flinke subsidie verleend door de Stichting Duurzaam Waterland. En… inmiddels is het eerste prototype inzetbaar. Het model is wel iets anders geworden dan het eerste ontwerp en bestaat nu uit een lichtmast met vier LED-armaturen.

Het geheel is gemonteerd op een aanhangwagen zodat hij overal kan worden ingezet. Dat was overigens één van de voorwaarden van de subsidieverlening. Voordeel is dat de mast niet alleen geschikt is om de schaatsbaan te verlichten, maar ook bij de club te huur is voor andere verenigingen en instellingen. Zo kunnen zij m weer inzetten bij andere evenementen. De mobiele lichtmast wordt dan ook gezien als een geweldige aanwinst en stelt Olympia in staat efficiënt schaatsevenementen te verlichten binnen de stad, maar desgewenst ook daarbuiten. Dus duurzaam en flexibel in één! 

Naam club: ijsvereniging Olympia. 
Gevestigd in: Monnickendam (Noord-Holland).  
Bestaat sinds: 22 januari 1887. 
Aantal leden: is moeilijk te tellen: we hebben voornamelijk gezinsleden: voor € 6,50 is een heel gezin een jaar lid.  
Bijzonder(e) lid/leden:
Topper in de gelederen: onze ijsmeester Dré Greuter, die pas voor zijn jarenlange trouwe inzet een Koninlijke onderscheiding heeft gekregen.
Accommodatie: bij natuurijs zorgen we voor geveegde en verlichte ijsbanen op het IJsselmeer (Gouwzee) bij Monnickendam. 
Website: www.ijsclubmonnickendam.nl.  
Emailadres: via het contactformulier op de website.
Twitter: IJsclub Monnickendam@Gouwzeetocht.
Facebook: IJsclub Monnickendam.
Verenigingsmotto: wij zorgen voor schaatsplezier in Monnickendam en omstreken!  
Feestelijkheden: we hebben al menig jubileum gevierd – 100 en 125 jaar - en gaan nu op naar de 150!    
We willen in de toekomst graag: nog vele mooie tochten organiseren in het unieke gebied rond Monnickendam.  
Wij zijn de leukste ijsclub, omdat: we in actie komen zodra er ijs ligt en behalve de toertochten ook wedstrijden voor de jeugd organiseren en een schaatsruilbeurs.
Tot slot: onze ‘Gouden Tip’ voor andere verenigingen: zorg voor een gezonde financiële basis en genoeg vrijwilligers.