De laatste keer dat Blokhuijsen een officiële schaatswedstrijd reed was nog in 2014. Het tv-kijkend schaatspubliek zag de rijder ruziën met zijn toenmalige coach Jan van Veen na een teleurstellend toernooi. Hij trok zich terug voor de tien kilometer en maakte niet veel later bekend dat zijn seizoen erop zat.
Het was een ontluisterend slot aan een kort seizoen. Blokhuijsen was geen schim van de schaatser die hij de jaren ervoor was geweest. Aan het begin van het komend schaatsseizoen lijkt de bravoure weer terug. Bij de eerste wedstrijd in de mass-startcompetitie oogt 26-jarige Stressless-schaatser fris en soepel. Hij wint de wedstrijd bij de A’s met gemak.
Met grote klappen rijdt hij in de eindsprint weg bij zijn belagers. Daarbij tekent hij zelf aan dat het niveau in de A-groep wel hoger had kunnen zijn. Echt rappe mannen ontbraken. “Het is jammer dat sommige gasten in de B-divisie starten, maar het is een mooi onderdeel”, vertelt hij.
Zijn zege en zijn gevoel op het Leeuwardse ijs bevestigen zijn gevoel dat hij op de weg terug is, na het debacle van vorig jaar. Het verloren seizoen dreunde nog best een tijdje na. “Daar heb ik echt wel een tikje van gehad. Vooral omdat het het plezier in het schaatsen aantastte”, geeft hij toe. “En overal waar ik bekenden tegenkwam moest ik hetzelfde verhaal steeds opnieuw vertellen. Het sudderde een beetje door.”
“Het is zonde dat het zo gelopen is, maar ik heb er een streep onder gezet”, benadrukt hij. De blik heeft hij nu weer op de toekomst. “Ik wil een nog betere schaatser worden dan dat ik geweest ben.”
De motivatie en het plezier in het schaatsen heeft hij hervonden bij zijn nieuwe ploeg. Team Corendon heeft hij achter zich gelaten en bij Team Stressless weet hij zich omringd door rijders met een vergelijkbare benadering van de sport. “We hebben allemaal een inline-achtergrond. Allemaal hebben we niet zo’n topjaar gehad, behalve Brittany Bowe dan, maar die gaat altijd lekker. Nu blijkt iedereen weer op de goede plaats te zitten en zitten we lekker in ons vel. Ik verwacht wel veel van de ploeg.”
In de aanloop naar het seizoen koos de ploeg van coach Desly Hill voor een trainingskamp in Salt Lake City. Dat was de eerste periode dat Blokhuijsen echt weer even goed op het ijs stond. “Ik heb niet zoveel geschaatst, vooral veel geskeelerd. Ik had deze zomer maar een weekje ijs in Enschede en dat toen nog gecombineerd met skeeleren en dan is het gevoel niet helemaal top.”
“Ik moet eigenlijk zeggen dat ik in Salt Lake voor het eerst dacht: ja, dit is weer zoals ik me wil voelen op het ijs. Het was al met al een heel positief kamp”, zegt hij.
In Salt Lake had de ploeg de baan voor zichzelf, konden ze zich in een nieuwe omgeving voorbereiden op het seizoen en dat ook nog eens op hoogte. Bovendien zou de keuze voor de Utah Olympic Oval zich bij de eerste World Cups van het seizoen kunnen uitbetalen, denkt Blokhuijsen. “Het helpt mee omdat je acclimatisatie dan sneller gaat.”
Die World Cups zijn het eerste sportieve doel voor de Noord-Hollander. “De 5000 meter was altijd mijn core distance, daar wil ik naartoe terug. En ik wil me plaatsen voor World Cups.”
De selectiewedstrijden voor de wereldbeker is nog een maand weg. Blokhuijsen zal dus nog geduld moeten hebben om te weten of hij zijn doelen zal halen. Dat weet hij zelf ook, maar na de mass start is hij hoopvol. “Het is moeilijk zeggen waar ik sta, maar het ziet er goed uit. Dat blijkt ook vandaag.”