Francesca Lollobrigida straalde van oor tot oor. De Italiaanse was ‘happy’ en liet dat met een grote lach weten aan iedereen die het maar wilde horen. Ze had opgezien tegen vier dagen koersen, had opgezien tegen de pijn. Maar aan het einde vergoedde het resultaat alles. ’’Ik ben zo blij en trots dat ik deze Vierdaagse heb gewonnen’’, bekende ze.
Maar de Italiaanse was ook moe. Verzadigd na een half jaar schaatsen, reizen en nog meer schaatsen. Die pijn was er fysiek. ’’Alles doet zeer. Mijn benen, mijn voeten, mijn lijf, mijn blaren.’’ Maar meer nog was er mentale pijn. ’’Het is zwaar geweest, het afgelopen half jaar. Alle World Cups, de marathons, het reizen.’’ Lachend: ’’De marathons voelde ik nog het minste. Daar beleef ik ontzettend veel plezier aan.’’
In Alkmaar moest ze nog wel even aan de bak. Want haar voorsprong was dan comfortabel, zeker van de winst was ze nog niet. En Lollobrigida verstopte zich niet in de kaasstad. Ze was zelfs de rijdster die de aanleiding gaf tot de uiteindelijke vorming van de kopgroep van dertien vrouwen die een ronde voorsprong pakten op het peloton. ’’Ik heb veel gedaan’’, erkende ze. ‘’Maar dat was niet erg. Ik wist dat het na vandaag klaar was.’’
In de schaduw van de strijd om de winst was er vooral strijd om de andere plaatsen in het klassement. Niet zozeer om plek twee, die redelijk vast in handen was van Iris van der Stelt. Wel om plaats drie. Vooraf bezet door Carla Ketellapper-Zielman, achteraf ingenomen door Imke Vormeer, die zo nog een goede move maakte.
Vormeer had gezien hoe in die kopgroep Zielman-Ketellapper ontbrak. ’’Ik had opeens door dat ze er niet bij was. Dat maakte voor mij de vooruitzichten op de derde plaats ineens een stuk beter. Ik moest nog wel even opletten, was tegen het einde ook kapot, maar heb die plek gelukkig wel kunnen vasthouden. Dat was een mooie opsteker’’, sprak de blije Vormeer.
Zielman-Ketellapper was minder gelukkig. Het zat er deze dag voor haar niet in, vertelde ze. ’’Soms heb ik van die dagen. Dan ga ik te ver in het rood en is het ineens helemaal op. Dat gebeurde me dus vandaag ook. Daar baal ik echt enorm van’’, verklaarde de Koga-rijdster.
Het paste allemaal in het beeld van zo’n Vierdaagse, waarin rijdsters opstaan en rijdsters omvallen. Eentje die opstond, was Iris van der Stelt. De rijdster van mkbasics.nl verzekerde zich van de tweede plaats achter haar ploeggenote Lollobrigida, die in de sprint nog haar best deed Van der Stelt te laten winnen. Die opzet lukte niet omdat Corina Strikwerda zich keurig naar plaats twee reed en zo haar beloning voor een goede wedstrijd incasseerde. ’’Maar ik wilde het zo ook niet’’, stelde Van der Stelt. ‘’Dat had ik vooraf ook al gezegd. Ik wil graag winnen, maar het dan wel zelf verdienen. Geen kadootjes.’’
Van der Stelt had wel genoten van die laatste wedstrijd. ’’Het heeft even geduurd voor we een groep rond kregen, maar het lukte nu dan wel. Zo koers ik graag. Hoe zwaarder hoe beter.’’ Ze genoot ook van de Vierdaagse, die wat haar betreft voor volgend jaar echter wel een aanpassing mag ondergaan. ’’Maak er maar een Zesdaagse van.’’