Het was mijn debuutjaar bij de APPM-sprintformatie. Er waren veel nieuwe APPM’ers, maar we kwamen met één doel bij het team en dat was keihard trainen om in de winter te gaan schitteren. En ik kan wel zeggen dat we dat hebben gedaan. Onder leiding van Gerard van Velde (Goud’n Geer) heeft iedereen wel de beste ritten uit zijn carrière gereden dit jaar.

Mijn zomer verliep naar wens, de trainingen voelden goed en met de jongens klikte het vanaf het begin. We maakten elkaar gretig en daardoor steeg het niveau met de week.

Op het zomerijs in Heerenveen en Inzell maakten we als ploeg de eerste meters op het ijs. Het was even wennen wat voor slag iedereen had en hoe iedereen met steigerungen en andere oefeningen begon, maar dat kregen we al snel prima onder de knie en werden we een ‘geoliede machine’.

In augustus had ik alleen een klein schrikmomentje. Een buikgriepje werd een flinke buikgriep en zorgde ervoor dat ik met uitdrogingsverschijnselen opgenomen moest worden in het ziekenhuis. Het infuus deed wonderen en mocht na een nachtje gelukkig alweer naar huis. Ik haalde al snel weer mijn niveau en kon mooi weer bouwen richting de winter.

Toen het eenmaal eind september was, werd iedereen langzaam scherper. De eerste trainingen op ‘winterijs’ volgden in Thialf waar je oud-ploeggenoten en andere schaatscollega’s weer tegenkomt en aanhoort hoe goed zijn of haar zomer was.

Mijn eerste schaatstrainingen en wedstrijden verliepen heel lekker. Snelheid zat er al prima in en ook ik had mijn beste zomer ooit. Dat gaf vertrouwen voor de NK Afstanden.

Jammer genoeg werd dat weekend geen succes. Een paar uur voor de eerste 500 meter op vrijdag kreeg ik een black-out op mijn hotelkamer en viel met mijn rib op een stoffen box waardoor die brak. Mijn rib, niet die box. Dat belemmerde mij behoorlijk en ik moest halverwege het toernooi afzeggen.

Ik zette de knop om en heb alle pijlen gericht op het NK Sprint dat ruim anderhalve maand later werd verreden.
Gelukkig herstelde mijn rib goed en kon ik al snel weer goede trainingen doen.

Bij het NK sprint was de vorm gelukkig weer aanwezig en plaatste me voor de tweede wereldbekercyclus en nog belangrijker: het WK Sprint in Calgary! De week voor het WK reed ik een goede World Cup in Salt Lake City met pr’s. Het gaf een fijn gevoel om weer ‘terug’ te zijn in het World Cup-circuit.

Het WK was een hele mooie wedstrijd en ik sloot het tevreden af met de zevende plaats en opnieuw mooie pr’s! Bij de World Cup in Heerenveen haalde ik voor het eerst het podium met een zilveren medaille. In Berlijn plaatste ik mij voor de 1000 meter op WK Afstanden waar ik als zesde eindigde en daarmee seizoen 2011-2012 afsloot.

Nu ik er zo even in vogelvlucht doorheen gegaan ben smaakt het zeker naar meer om mijn prestaties aanstaand seizoen te verbeteren. Maar eerst nog even genieten van de vakantie en de fysieke batterij op en top op te laden!