Toen haar dochter dertien jaar geleden ging kunstrijden, stond Gerda Noordhoek lange tijd vooral als ‘schaatsmoeder’ langs de kant. Maar nadat ze in 2004 als vrijwilliger actief was in de organisatie van het WK Junioren in Den Haag, heeft ze niet meer stilgezeten:
"Ik raakte betrokken bij de invoer van het nieuwe jurysysteem, heb meerdere jaren meegeholpen bij de organisatie van de Challenge Cup en werd secretaris bij Magic Skates Breda. Later kreeg ik diezelfde functie in het gewestelijk bestuur Noord-Brabant - Limburg - Zeeland en sinds januari ben ik secretaris van het Unitbestuur Kunstrijden."
Waarom juist altijd die functie van secretaris?
"Dat is een beetje toeval, omdat dat telkens de functie was die vrij was. En toen ik me kandidaat stelde voor het verenigingsbestuur, had ik daar al de meeste ervaring mee. Maar het is ook een leuke functie; als secretaris ben je voor een groot deel de spil tussen verschillende partijen."
"Regelt bijvoorbeeld de inschrijvingen van rijders bij de KNSB of voor wedstrijden, en veel organisatorische zaken. Je weet bijna alle ins en out van verenigingen, en eventuele knelpunten. Je staat als aanspreekpunt van het bestuur middenin het hele gebeuren."
Waar let je op bij het uitvoeren van je taken, wat vind je belangrijk?
"Allereerst vind ik dat bestuursfuncties niet verenigbaar zijn met het hebben van een actief schaatsend kind. Mijn rol in het sectiebestuur heb ik dan ook pas, sinds mijn dochter niet meer schaatst. En ik hecht vooral waarde aan openheid en goede communicatie. Dat houdt in dat ik me ook zelf daaraan moet houden."
"Mijn doel is het om verenigingen goed te informeren en ze ook bij de KNSB te betrekken. Ik vind het belangrijk dat verenigingen voelen dat ze onderdeel van de KNSB zijn, en dat de bond niet iets is dat ver van ze af staat. Ik ben dan ook vrij veel aanwezig bij wedstrijden zodat men me altijd vragen kan stellen. Verenigingen moeten het gevoel hebben serieus genomen te worden door de Unit en in het verlengde daarvan, door de KNSB."
Kunstrijden wordt vaak als het ‘ondergeschoven kindje’ van de KNSB gezien. Maakt dat je werk lastiger?
"De bond is inderdaad bij uitstek een langebaanbond, wat dat betreft is Nederland een beetje de omgekeerde wereld. Internationaal is kunstrijden de grote sport, en de langebaan juist wat kleiner. Daarnaast is kunstrijden gewoon een hele mooie sport, die we proberen een duidelijkere en belangrijkere positie binnen de bond te geven."
"We willen bewijzen dat kunstrijden ook een volwaardig onderdeel van de KNSB is. En ja, daarin hebben we nog het een en ander te doen, daarvan zijn we ons allemaal heel erg bewust. Het gaat om een imagoverbetering twee kanten op; het imago van de KNSB richting de verenigingen, en dat van ons richting de KNSB. We kijken zowel kritisch naar ons eigen functioneren, als naar hetgeen de bond wel en niet kan."
Merk je, ondanks het feit dat je er zelf nog niet zo lang in meedraait, dat de inzet van het Unitbestuur effect heeft?
"Met name de afgelopen jaren is er door veel mensen met veel liefde en passie aan het kunstrijden gewerkt. Daar kom je een heel eind mee, maar een zeker bestuurlijk inzicht en realiteitszin zijn ook belangrijk bij het opstellen van bestendig beleid en een visie op de ontwikkeling van de sport. Op het gebied van professionaliteit maken we nu denk ik grote stappen voorwaarts, met het aantrekken van een disciplinemanager en het instellen van een werkgroep topsport."
"Er is veel talent in Nederland, het is tenslotte een schaatsland. Maar het kunstrijden moet daar meer ‘insluipen’, ook in de breedtesport. Lange tijd is de sport veel met zichzelf bezig geweest. Ik hoop dat we dat kunnen omzetten en kunnen gaan deelnemen aan allerlei activiteiten, denk aan de KPN Junior Schaatsclub. De KNSB moet dat accepteren, en daarin mag je dan ook wat verwachten van ons als Unitbestuur."
Worden je inspanningen gewaardeerd?
"Dat denk ik wel, maar het lot van iedere bestuurder is nu eenmaal dat je het nooit voor iedereen goed kunt doen. Je doet dit niet voor de complimentjes, er zijn altijd mensen die vinden dat het anders moet. Desondanks doe ik mijn uiterste best een stevige basis neer te zetten. Sommigen zijn daar erg blij mee, maar voor velen is het een vanzelfsprekendheid en hoor je het alleen als je wat fout doet."
"Waarom dan toch die inzet? Ik heb het idee dat er potentie zit in het kunstrijden, en dan kun je twee dingen doen; kritisch langs de zijlijn roepen dat het beter kan, of je kritische houding inzetten om iets mee te doen. Ik ga die uitdaging aan, om te zien of het ook echt kan zoals ik dat voor me zie. Ik hou van het kunstrijden en wil de komende jaren eraan bijdragen het een goede plek te geven; hopelijk binnen de Europese top."
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!