Astrid Gebe woont in Enkhuizen, maar zij is regelmatig in Hoorn te vinden. Als medeoprichter, voorzitter en trainster van Kunstschaatsvereniging Hoorn brengt zij namelijk heel wat uren op ijsbaan ‘De Westfries’ door. In vier jaar tijd telt de vereniging 200 betrokken leden. “Enthousiasme is onze grootste drive,” verklaart Astrid het groeiende ledenaantal. “Bovendien is kunstschaatsen natuurlijk fantastisch leuk!”
Gebe zou graag zien dat in ons land het beeld ten opzichte van kunstrijden wat veranderd. “Zeker als je bedenkt dat in een land als Frankrijk meer jongens/mannen aan kunstrijden doen dan meisjes/vrouwen. In Nederland heeft de sport nog altijd dat ‘kleine meisjes imago’ en daar moeten we vanaf. Het is écht een krachtsport waarvoor je veel discipline en uithoudingsvermogen nodig hebt. Echt geschikt voor jongens.”
Hoe ben je bij het kunstrijden terechtgekomen?
“Ik vond kunstschaatsen altijd al een leuke sport. Zelf heb ik vroeger op jeugdschaatsen gezeten en ook wat lesgegeven op de langebaan. Ik heb altijd gezegd ‘wanneer die ijsbaan in Hoorn komt, gaan mijn kinderen ook op schaatsles’. In 2006 was het zover en ik zag in een advertentie dat het ook mogelijk was om kunstschaatsen te doen. Eerst zijn mijn kinderen daarop gegaan en later bleek er ook kunstschaatsen voor volwassenen te zijn en dat ben ik gewoon gaan doen.”
Hoe ben je met vrijwilligerswerk begonnen?
“De eerste jaren werd het kunstschaatsen in Hoorn door Ekijsa (kunstschaatsvereniging uit Amsterdam) georganiseerd, maar dat wilden ze niet blijven doen. Ik vond het wel heel erg jammer wanneer er geen kunstschaatsen meer mogelijk zou zijn in Hoorn. Vandaar dat ik toen in 2008 in het diepe ben gesprongen en de Kunstschaatsvereniging Hoorn (KVH) heb opgericht. Met een heleboel enthousiasme en uiteraard enkele andere vrijwilligers zijn we ermee begonnen. Ik had nog nooit eerder vrijwilligers- of bestuurswerk gedaan, dus het was allemaal compleet nieuw voor me.”
Je vond jezelf in het begin eigenlijk niet zo’n vrijwilligerstype. Wat was dat voor ’n type?
“Ik dacht altijd dat een vrijwilliger iemand was die veel tijd had en ikzelf had helemaal geen tijd. Maar op een gegeven moment rolde ik erin en begon ik tijd ervoor vrij te maken. Ik ben er inmiddels ook wel achter dat eigenlijk de meeste vrijwilligers mensen zijn die het druk hebben. Ze zijn toch al gewend om te multitasken. Drukte is in feite geen excuus om geen vrijwilligerswerk te doen. Het belangrijkste is echt, dat heb ik de afgelopen jaren geleerd, dat mensen die enthousiast zijn wel wat willen doen.”
Je mening is dus wel veranderd.
“Ik ben met andere ogen gaan kijken. Aanvankelijk vroeg ik mensen die naar mijn idee wel tijd hadden om iets voor de vereniging te doen, maar dan kreeg ik nul op mijn rekest. Ik kijk nu meer naar mensen die heel enthousiast zijn. Zo vraag ik bijvoorbeeld bij het jeugdschaatsen een moeder om iets te gaan doen op de uren waarop ze toch al op de ijsbaan is. Die tactiek werkt eigenlijk heel erg goed. Afgelopen jaren hebben we al met veel meer vrijwilligers gewerkt, maar het moet nóg meer van de grond komen.”
Je zoekt de passie die jezelf voor de sport hebt ook bij nieuwe vrijwilligers?
“Ja, dat is een beetje wat ik bedoel. Ik had mezelf anders ook nooit opgegeven. Maar op een gegeven moment rol je erin en dan is het toch het enthousiasme dat je met elkaar deelt waardoor je weer tot nieuwe ideeën komt. Dat is elke keer weer een hele leuke uitdaging.”
Hoeveel vrijwilligers hebben jullie bij KVH?
“We hebben een vaste groep van zo’n 10-15 vrijwilligers. Daarnaast zijn we dit seizoen met iets nieuws begonnen. Aan het begin van het seizoen kreeg elk lid de keuze om of 15 euro extra contributie te betalen of zich in te schrijven om mee te helpen met een vrijwilligersactiviteit. De meeste leden hebben meegeholpen. Zij konden kiezen uit een hele lijst activiteiten waarbij ze konden helpen, zoals Sinterklaas, Dorpentocht, Showgala, wedstrijden etc. Op deze manier zijn ook weer nieuwe vrijwilligers naar voren gekomen die wel vaker wat willen gaan doen. Heel prettig dus.”
Wat zijn je taken als voorzitter van KVH?
“Op dit moment nog teveel. Er is voor onze vereniging een beleid gemaakt, dat stellen we elk jaar ook bij, en van daaruit ga ik werken en probeer ik het nodige weg te zetten. Het lukt nog niet om alles weg te zetten, vandaar dat ikzelf nog veel doe. Maar mijn taak is echt ervoor zorgen dat het beleid wordt uitgevoerd, de contacten met andere bestuursleden, vrijwilligers, trainers en leden onderhouden en controleren of het allemaal gaat zoals wij willen dat het moet gaan.”
Hoeveel uur per week besteed je daaraan?
“Ik denk toch wel zo’n 20 uur. Daarnaast werk ik nog 24 uur per week bij de politie.”
Waar haal je voor jezelf de voldoening uit?
“Uit het schaatsen. Dat is echt mijn uitlaatklep. Dat vind ik zo heerlijk om te doen. Maar ook het training geven aan al die blije gezichtjes op de baan. Ik vind het gewoon gaaf om te zien dat ze telkens weer vooruit gaan. Wij zijn een vereniging voor tieners en volwassenen, die ook juist hen de mogelijkheid biedt om wedstrijdjes te doen. We zijn niet alleen gericht op hele jonge rijders op weg naar de top, maar juist ook in de breedte. Dat vind ik zo leuk om te doen.”
Hoelang denk je dit vrijwilligerswerk nog te blijven doen?
“Mocht ik hiermee stoppen dan blijf ik altijd wel wat dingen doen; zo zit ik inmiddels ook in de GTC (Gewestelijke Technische Commissie). Maar uiteraard is het niet gezond voor de club als ik de eeuwige voorzitter zou blijven. Dus dat ben ik zeker niet van plan. Ik heb mijn eerste termijn van drie jaar gehad en mag nu maximaal nog twee termijnen, maar ik hoop het na mijn tweede termijn over te kunnen geven aan een nieuwe garde.”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!