Na tien jaar in de Topdivisie houdt Elsemieke van Maaren het voor gezien. De winnares van de Daikin Marathon Cup in 2023/2024 stopt op slechts 28-jarige leeftijd. Zonder die ene overwinning, maar met een voldaan gevoel: “Ik heb een fantastische tijd gehad.”
Van Maaren debuteerde in 2015 op het hoogste niveau. In de Topdivisie was ze vaste klant in de voorhoede, vanaf 2017 stond ze minimaal een keer per seizoen op het podium. De vrouw uit Zuilichem beleefde in 2023/2024 haar beste seizoen met de eindzege in de Daikin Marathon Cup. Afgelopen seizoen werd ze namens Okay-Interfarms derde in het klassement en reed ze – zo weten we nu - in Groningen haar laatste wedstrijd.
“Toen ik daar reed, wist ik dat het mijn laatste was. Ik hoefde niet zo nodig een ereronde te rijden, ik heb genoeg bloemen gehaald”, zegt Van Maaren. Ten tijde van die laatste wedstrijd in Groningen wist ze al dat het de laatste was. “Ik heb er niet zo lang mee in mijn hoofd gezeten. Ik ging naar de Weissensee en Zweden, daar kwamen de gesprekken op gang over de toekomst. Daar heb ik eerlijk mijn twijfels uitgesproken richting Edward van Dijk (ploegbaas Okay-Interfarms, red.). Met mijn familie heb ik het besproken en toen was het vrij snel duidelijk.”
Van Maaren deed haar hobby als marathonschaatsster met alle liefde naast haar baan (32 uur) als marketeer, het combineren werd steeds moeilijker. “Dat vond ik pittig en ik vroeg mezelf af of ik de offers die ik deed voor de sport het nog wel waard vond. Ik had al zoveel podiumplekken bij elkaar gereden, daar hoefde ik het niet meer voor te doen”, zegt ze, gevolgd door de vaststelling dat de verhoudingen in het vrouwenpeloton zoek zijn. “Albert Heijn Zaanlander is de enige profploeg, de rest is amateursporter. Dat is een groot verschil en maakt dat het een ongelijke strijd is.”
Ze genoot van de duels tegen marathongrootheden als Irene Schouten en Marijke Groenewoud, maar ziet het niet gebeuren dat de rest de kloof kan dichten. “Ik merkte aan mezelf dat ik het steeds minder leuk begon te vinden, vooral omdat ze bij Zaanlander alle wedstrijden naar hun hand zetten. Als ze niet aanwezig zijn, dan krijg je een kans. Dat is dan het enige, maar doe ik het daar nog voor? Het verschil is nog groter geworden en het niveau van de rest blijft achter. Ik ga in mijn eentje het verschil niet maken.”
Het kan overkomen als frustratie, maar Van Maaren ziet vooral de schoonheid van de carrière die ze heeft gehad. “Ik vind het leven naast het schaatsen ook heel erg leuk, ik heb er hard voor gewerkt om een carrière op te bouwen. Voornamelijk omdat het schaatsen voor mij maar een hobby is. Daar ben ik heel blij mee en vind ik belangrijk.” Het afscheid heeft er daarom niet heel erg ingehakt bij Van Maaren, die al wat maanden gewend is aan het idee. “Ik heb er nog geen traan om gelaten.”
Van Maaren kleurde jarenlang de koersen bij de vrouwen en stond talloze keren op het podium. “Ik ben er trots op hoor. Begrijp me niet verkeerd, die podiumplekken deden me niet zoveel meer. Ik kijk heel voldaan terug op mijn schaatscarrière, het heeft me gevormd tot de persoon die ik nu ben. Ik heb in veel ploegen gereden, heb met verschillende meiden een mooie vriendschap opgebouwd. Ik vond het fantastisch.”
Het ontbreken van die ene overwinning is een hiaat in de carrière van de 28-jarige rijdster, zo eerlijk is ze. “Ik heb heel hard mijn best gedaan en het is niet gelukt. Het is niet zo dat ik daarom niet met een goed gevoel kan terugkijken op mijn schaatscarrière. Maar dat is wel een ding waar ik van baal.”
