In de Noord-Oostpolder domineerden uiteindelijk vijf dames de koers. De Vries, Janita Crediet, Iris van der Stelt, Foske Tamar van der Wal en Sharon Hendriks maakten zich in het tweede deel van de wedstrijd los van de groep en mochten uiteindelijk met z’n vijven strijden om de winst. Echt spannend werd dat niet. De Vries was simpelweg te sterk voor de anderen. Ze hield ploeggenote Hendriks en Van der Wal achter zich.
Dat ze die sprint won, was voor De Vries niet echt verrassend. Sterker, ze had er een goede verklaring voor. "Wij zijn met onze ploeg toch al wat langer bezig op de skates, hebben al wat meer in de benen. Dat geeft een voorsprongetje", legde ze uit.
Ook in de wedstrijd ging het best makkelijk, vertelde De Vries, vorig seizoen nog Europees kampioene op de marathon. "Eigenlijk wel. We hadden ook een mooie groep met z’n vijven. Daarmee sloegen we snel een gat."
Maar ook al ging het in Emmeloord relatief makkelijk, De Vries weet nu al dat het niet elke wedstrijd zo zal zijn. "De top in het peloton is de laatste jaren breder geworden. Een paar jaar geleden stond er elke keer een heel dun pelotonnetje aan de start, maar nu zie ik steeds meer dames. Da's een heel goede ontwikkeling. Twee jaar terug domineerden we met de ploeg nog hele wedstrijden, maar dat lukt nu niet meer. Er zijn echt meer sterke dames bijgekomen en daar geniet ik van."
De vraag is hoe lang nog, want De Vries liet vrijdagavond in Emmeloord doorschemeren dat het wel eens haar laatste seizoen kan zijn. "Misschien wel. Ik doe dit al vanaf mijn dertiende en de motivatie wordt nu toch langzaam minder", bekent ze. "Ik heb vier, vijf jaar terug al eens een periode gehad waarin ik me afvroeg wat ik moest gaan doen, dat is nu weer zo. Ik heb er nog steeds veel plezier in, maar het wordt ook tijd voor iets anders. Kan ik lekker gaan vliegen."
De Vries zou nog wel wat blijven rijden, maar niet op dezelfde basis als waarop ze nu presteert. "De trainingen, de wedstrijden, het mag allemaal wat minder. Ja, ook op de schaats. Ik weet niet of ik nog heel lang actief zal blijven in de top van het marathonschaatsen. Dat zal komende winter blijken."
Het is dan ook onzeker of De Vries haar doel op skates nog eens gaat halen. "Een individuele medaille op het WK. Tja, dat zou mooi zijn, maar de kans daarop wordt wel steeds kleiner. We hebben vorig jaar natuurlijk wel een fantastisch EK meegemaakt. Dat zou een mooi hoogtepunt zijn."
In Emmeloord liet De Vries in ieder geval zien dat ze nog ogenschijnlijk moeiteloos mee kan met de besten. In het peloton zonder de dames die kozen voor een start in de Europacup in het Duitse Gross Gerau, stak ze er bovenuit. En ze keek alweer uit naar de volgende wedstrijd. "Morgen Oldebroek. Da's een heel mooie koers."
"En hopelijk een beter parkoers", verzuchtte Sharon Hendriks naast haar. Veelbetekenend wees ze op het asfalt. "Er zitten veel gaatjes in. Mijn materiaal trilde gewoon los. Ik ben onderweg alleen maar bezig geweest met de boel weer vastzetten. Dat maakte het behoorlijk lastig. Met die tweede plek ben ik daarom ook dik tevreden."