De twee koplopers hadden bijna 20 van de 40 kilometer samen aan de leiding gereden. Ze hadden zich losgemaakt uit een kopgroep van negen. Daarachter reden Karlo Timmerman en Roy Boeve in de achtervolging. Boeve eindigde als vierde.
"Deze telt echt mee voor mij," zei Gary Hekman, die goede herinneringen heeft aan het parcours in 't Veld. Hij werd er in 2006 als 17-jarige Nederlands kampioen en onttroonde toen Arjan Smit, die zeven jaar op rij de Nederlandse titel bezat.
Hekman versloeg in de eindsprint vrij gemakkelijk Crispijn Ariëns, de Nederlands kampioen op de puntenkoers op de baan. "Ik heb Crispijn de laatste anderhalve ronde op kop laten rijden, zodat ik zijn aanvallen goed kon opvangen," aldus Hekman. "Ik wist dat ik in de finalestraat op tijd op kop moest zitten." Ariëns, de winnaar van de eerste etappe dit seizoen in Domburg, probeerde Hekman op de klinkerstraat kwijt te raken. "Je weet dat hij rap is in de eindsprint, dus ik wou hem kwijtraken, maar dat lukte niet," zei Ariëns. "Ik was op. Het was superzwaar."
Het was de eerste seizoenszege voor Hekman, die vorig jaar drie wedstrijden won. Zijn ploegmaat Ingmar Berga bij AMI Kappers demarreerde vanuit het vertrek en bleef rondenlang alleen weg, zodat de concurrentie meteen in de achtervolging moest.
"We waren twee ronden te vroeg met onze achtervolging. Het was afzien," zei Karlo Timmerman, de winnaar van de editie 2008 in 't Veld en momenteel Nederlands kampioen op de afvalkoers op de baan. Timmerman en Boeve kwamen aanvankelijk dichterbij de twee koplopers, maar moesten het met de finale in zicht opgeven. Daarachter reed weer drie man in de achtervolging: Erwin Mesu (Middelburg), die vijfde werd en daarmee zijn beste uitslag bij de A-rijders reed, dit seizoen, Vlaming Wannes Van Praet (zesde) en Sjoerd Huisman (zevende). Huisman blijft leider in het klassement. Zijn Telstarteam, met Timmerman, Geert-Jan van der Wal en Arjan Mombarg, won de dagprijs in het ploegenklassement.
Brooke Lochland voegde bij de vrouwen weer een zege aan haar erelijst toe. Ze won de sprint van een leidende groep van 20. Hilde Goovaerts finishte als tweede, Irene Schouten als derde. Dat was precies dezelfde uitslag als twee dagen geleden in Yerseke.
De eindsprint verliep met enig geduw en getrek. "Dat ging niet helemaal netjes," meldde Hilde Goovaerts, om er met haar gebruikelijke bescheidenheid aan toe te voegen: "Maar ja, dat hoort bij de wedstrijd."
"Je moest in de laatste bocht aan de binnenkant zitten om te kunnen winnen, dat had ik met de premiesprints al gezien. Daar wou dus iedereen zitten," zei Irene Schouten, over twaalf dagen één van de favorieten in het NK op de marathon, 5 juni in Rijssen. Schouten was niet enthousiast over haar derde plek: "Ik wil nu wel eens hogerop." Schouten is dit seizoen ook al tweede geweest, maar de eerste overwinning laat nog op zich wachten.
"Het was rommelig in de eindsprint," zei ook Manon Kamminga (CadoMotus), die vijfde werd. "Ik had gewoon moeten gaan na de laatste bocht. Ik ben niet tevreden met hoe het in de finale ging." De 18-jarige Kamminga, eerder Nederlands en Europees kampioene bij de junioren, maakt ook een goede kans op het podium op het NK marathon.
Brooke Lochland: "Mijn eindsprint wordt steeds beter, ja. Ik werk nog aan mijn intervals." De 19-jarige Australische uit de CadoMotusploeg verblijft voor het derde seizoen in Nederland en spreekt inmiddels ook al een aardig mondje Nederlands. "Het is zo'n mooie competitie hier. Mooie entourage, veel sfeer en publiek."
Er was een peloton van 40 van start gegaan. De klinkerstraat in het parcours maakte het volgens de vrouwen zwaar. Er waren een paar aanvalspogingen, maar niet echt overtuigd. In de eindsprint kwam Brooke Lochland op haar gevreesde manier als een duveltje uit een doosje tevoorschijn. "Ze is zo explosief," aldus Hilde Goovaerts, die Lochland in het verleden meestal de baas was. En tegen Stouwdamploeggenote Carla Zielman: "Nou ja, we bedenken wel iets."