Jorien ter Mors
Het was zondag 23 januari 2022. Dag twee van het Daikin NK Sprint moest nog beginnen en toch was er al groot nieuws. Jorien ter Mors liet weten een punt achter haar schaatscarrière te zetten. Na de wedstrijd spraken we de alleskunner op het ijs uitgebreid. "Het echte vuur is er niet meer. En dat heb je wel nodig wil je hard kunnen schaatsen en mee kunnen doen om de winst. Het is waarom ik altijd schaatste en waarom ik het zou willen blijven doen. Ik wil met opgeheven hoofd afscheid nemen.”
De 32-jarige was de eerste vrouwelijke olympiër die op eenzelfde Spelen in twee verschillende disciplines eremetaal won. In Pyeongchang in 2018 werd ze olympisch kampioene op de 1000 meter op de langebaan en won bij het shorttrack brons met de relayploeg in een wereldrecord. In datzelfde jaar werd ze - na Marianne Timmer - de tweede Nederlandse wereldkampioene sprint op de langebaan. Bij de Olympische Spelen van Sochi in 2014 pakte de Twentse twee olympisch gouden medailles: op de 1500 meter en met de vrouwen ploegenachtervolging in het langebaanschaatsen.
Het enige doel dat de in Enschede geboren schaatsster dit seizoen nog had, was iets heel moois doen op de Olympische Spelen, vergeefs. Ze lichtte toe. “Ik merk dat ik in het schaatsen niet echt meer een doel voor ogen heb. Dat zorgt er ook voor dat het moeilijk is om me honderd procent te geven. Ik wil alleen schaatsen en topsport bedrijven als ik dat met de volle overtuiging kan doen. Dat kan ik gewoon niet meer. Daarmee moet ik mezelf recht in de ogen aankijken en ben ik ook wel toe aan een nieuwe stap in mijn leven.”
Na meer dan zestien jaar op internationaal niveau bij de senioren te hebben gestreden op twee verschillende disciplines is er een einde gekomen aan haar carrière. Ter Mors kende bewogen jaren met veel succes en tegenspoed. "Ik heb bewezen dat ik heel hard kan schaatsen. Dat maakt ook dat ik met trots mijn schaatscarrière kan afsluiten. Ik kijk terug op iets heel moois en bijzonders.”
Op het Daikin NK Sprint wist de schaatsster van Team IKO haar carrière stijlvol af te sluiten met winst op de 1000 meter. Nog één keer stond ze op de allerhoogste trede. “Nou ja… Echt een titel is het niet hoor, maar het is een mooie afsluiter”, reageerde de Twentse nuchter vlak na haar race. “Het is dubbel en natuurlijk jammer. Ik had graag schaatsend in een vol Thialf afscheid willen nemen. Dat kan helaas niet, maar ik heb geprobeerd alles te geven, om voor mezelf nog een mooie rit neer te zetten en het daarmee af te sluiten. Dat heb ik kunnen doen, dus daar ben ik wel heel blij mee.”
Dit eervolle afscheid is haar zondag alsnog gegeven. Ze zit bovendien vol nieuwe plannen. “De komende tijd ga ik rustig kijken wat ik wil. Er zijn veel ideeën, maar de vraag is welke ik ga uitvoeren. Daar ga ik de tijd voor nemen. Ik wil geen overhaaste beslissingen nemen. Ik heb alle tijd.”
Ronald Mulder
Op woensdag 16 maart zal Ronald Mulder zijn allerlaatste sprintmeters op het ijs maken tijdens de Zilveren Bal. Zondag wordt zijn officiële afscheidstournee ingezet voor het grote publiek, waarbij er ook voor hem een groots afscheid georganiseerd is in een oranje-overgoten Thialf.
De sprinter van Team Reggeborgh liet op 1 maart weten te stoppen na dit seizoen. Hij verklaarde: “Het was geen makkelijke keuze, maar nu ik de knoop heb doorgehakt, voel ik dat het de beste beslissing is. Ik heb het afgelopen seizoen niet meer het niveau gehaald dat ik wilde halen.”
De 36-jarige Mulder raakte aan het begin van dit seizoen tijdens de Daikin NK Afstanden geblesseerd aan z'n lies. Op het Olympisch Kwalificatietoernooi stond hij weer fit aan de start. “Het OKT was mijn beste wedstrijd dit jaar. Daar ben ik eigenlijk wel trots op. Dat ik altijd kon leveren op belangrijke momenten. Nu was het niet genoeg. Door de jongere generatie word ik voorbijgereden. Dan moet je eerlijk naar jezelf zijn. Ik wil meedoen om de eerste plekken en als dat niet lukt, is het beter om te stoppen. Hoe jammer dat ook is, want topsport bedrijven vind ik het mooiste dat er is. Het liefst was ik nog tien jaar doorgegaan.”
De Zwollenaar veroverde op de Olympische Spelen van 2014 in Sochi brons op de 500 meter. Zijn tweelingbroer Michel, die twee jaar geleden afscheid nam, won goud. Jan Smeekens legde beslag op het zilver met een verschil van twaalfduizendsten van een seconde. Mulder: “De olympisch bronzen medaille is één van mijn mooiste prestaties uit m'n carrière. Ik won in dat seizoen ook het wereldbekerklassement op de 500 meter. Dat was denk ik mijn beste seizoen ooit."
In 2018 pakte Mulder de Europese titel op de 500 meter in Kolomna. Bij de WK afstanden in Inzell in 2019 won hij het goud op de teamsprint. Een ander hoogtepunt uit zijn carrière is het Nederlands record op de 500 meter. In 2009 reed hij voor het eerst de toptijd van Gerard van Velde uit de boeken en verbeterde het later in zijn carrière nog drie keer. Mulder heeft het Nederlands record, dat op 34,08 staat, nog altijd in handen. “Daar ben ik trots op, vervolgde de specialist op het ijs én op wieltjes vlak na zijn aankondiging om te stoppen. Op de inline-skates was hij eveneens succesvol, waarbij hij zeven Europese titels op zijn naam schreef.
De Overijsselse schaatser heeft nog geen idee wat de toekomst gaat brengen. Hij heeft de opleiding docent lichamelijk opvoeding afgerond, dus het trainersvak ligt binnen handbereik. “Ik ga de trainerscursus ook wel volgen, maar ik denk dat ik voorlopig nog niet op de ijsbaan te vinden zal zijn. Ik ben echt gepassioneerd van schaatsen, maar ik ga eerst wat afstand nemen en alles eens rustig bekijken. De kans is wel heel groot dat ik iets in de sportwereld ga doen, dat kan bijna niet anders."
Lotte van Beek
Lotte van Beek dacht dat ze haar laatste wedstrijd als professioneel langebaanschaatsster op zondag 23 januari al had gereden – net als Ter Mors - tijdens de Daikin NK Sprint. Opeens werd hier nog een grand dessert aan toegevoegd op zondag. Ze stond als reserverijdster op de deelnemerslijst, maar door het aantal afmeldingen mocht de Overijsselse toch nog in actie komen. Op social media liet ze weten: “Ok, dit wordt echt de laatste! Ik rijd deze zondag nog één keer een 1000 meter tijdens de ISU World Cup Finale in Thialf. Samen met TeamNL voor Giro555”.
De logo’s op de pakken van de oranje equipe maken zaterdag en zondag eenmalig plaats voor het goede doel. Deze unieke pakken zullen voorzien worden van een handtekening van de schaatsers. De opbrengst van de geveilde tenues gaat naar de hulpactie voor Oekraïne.
In 2014 werd Van Beek olympisch kampioene met de ploegenachtervolging en won ze olympisch brons op de 1500 meter. Vier jaar later voegde ze hier olympisch zilver aan toe, opnieuw met de ploegenachtervolging. Ook nam ze beslag op het zilver op de WK Afstanden in 2013 en tweemaal goud op de EK Afstanden in 2018.
Via een individueel traject hoopte ze het kunstje van vier jaar geleden op het OKT nog eens te herhalen. Een rugblessure gooide roet in het eten. “Ik ben dit jaar dertig geworden. Vanaf mijn zeventiende doe ik al mee. De wedstrijden waar de grootste spanning op staan, daar geniet ik het meest van. Dan ga ik niet nog weer vier jaar wachten. Ik wilde dit seizoen nog één keer laten zien wat erin zat. Dat heb ik gedaan en het ging erg goed tot een paar dagen voor het OKT.”
Na 13 jaar topsport is de schaatsloopbaan van de rijdster uit Zwolle tot een einde gekomen. “Ik kijk terug op een mooie schaatscarrière met diepte- maar toch vooral hoogtepunten. Trots op alle tegenslagen die ik heb overwonnen. Dankbaar voor alle avonturen die ik beleefd heb dankzij deze mooie sport! Ik ga het missen, maar ben ook benieuwd naar wat voor avonturen de toekomst gaat brengen. Ik heb er eigenlijk wel heel veel zin in.”
Na een koninklijk en emotioneel eerbetoon aan schaatsiconen Sven Kramer en Ireen Wüst op zaterdag, nemen we op zondag groots afscheid van de snellen uit het Oosten. Aan Sven, Ireen, Jorien, Ronald en Lotte: Met een diepe buiging, BEDANKT!
Meer informatie over de WK Allround & Sprint vind je op de kalenderpagina.