Een-tweetje voor de gebroeders Hoolwerf: 'Weet al lang dat het erin zit'

Voor Bart kon de avond echter niet meer stuk. Na de marathon in Noordlaren boekte de rijder van Team Jumbo-Visma 'slechts' zijn tweede zege van het seizoen. Voor een sprinter van zijn kaliber nog maar een karige score en dus was hij blij dat hij zijn seizoenstotaal op zijn thuisbaan kon verdubbelen. "Ik weet al lang dat het erin zit, het moest er alleen nog even uitkomen", sprak hij voldaan.

"De ploeg was supersterk, we hebben de koers grotendeels gemaakt, met een goede kopgroep waar we met drie man zaten", complimenteerde hij zijn ploeggenoten Robert Post en Harm Visser. "In de finale was het goed opletten dat niemand ervandoor sluipt, maar Robert controleerde goed en Harm was goede bliksemafleider. Het was een beetje een rommelige finale, maar ik wist dat ik kon vertrouwen op mijn sprint. Ik kon mooi vanuit de luwte naar de overwinning sprinten."

Door de zware wind verliep de koers in Utrecht inderdaad hectisch. Sowieso brak de wedstrijd op de Vechtsebanen al vroeg open, toen een val van Sjoerd den Hertog het peloton in gang zette. Een kopgroep van tien man sterk maakte zich los van het peloton, waarbij ook Den Hertog nog wist aan te sluiten. Met diverse sprinters in de groep was het knokken om in de finale voorin te zitten, al vond Bart het prima om wat verder van achter aan de sprint te beginnen.

Evert had hetzelfde idee opgevat als zijn jongere broer. "Alleen ik zat eigenlijk net te ver. Ik denk dat ik hem had kunnen hebben, alleen had ik op de plek moeten zitten waar Bart zat. Nu moest ik in de laatste honderd meter net even te veel slalommen. Dan kom je net de tien centimeter tekort die het op de streep was. Hij kon een iets betere lijn rijden en dan pakt hij hem. Balen."

Dat hij nu samen met zijn broer op het podium stond, was slechts een kleine pleister op de wonde. De aanmoedigingen van de nu weer aanwezige fans deden hem gelukkig wel goed. "Het zijn allemaal jongens uit ons dorp. Het geeft soms net dat extra zetje in de koers. Zeker toen ze in de gaten kregen dat we met zijn tweeën in de kopgroep zaten en een rondje gingen pakken. Het was mooi dat ze er weer waren, want het is wel iets wat we gemist hebben."

Met nog twee koersen te gaan in de strijd om de Marathon Cup gaat het vizier langzaam richting de natuurijswedstrijden in Zweden. De regelwijziging dat aan het eind het slechtste resultaat uit het klassement weggestreept wordt heeft ervoor gezorgd dat bij Hoolwerf Heiwerken de cup-zege al afgeschreven is. "We hadden Crispijn nog kort staan, maar nu niet meer. Vind ik eigenlijk idioot dat ze dat zonder overleg doen. Ook zonder corona moet je niet ziek worden, dus het is een onnodige regel. De twee wedstrijden op kunstijs zijn ook koersen die gewonnen kunnen worden, maar het belangrijkste is wat er nog in Zweden komt."