De magische grens van 34 seconden op de 500 meter leek lange tijd een onneembare horde. Pavel Kulizhnikov liet vorige week bij de World Cup in Calgary al zien dat als er iemand het in zich had om als eerste onder die tijd te duiken, hij het was.

In Salt Lake City maakte de Rus de hooggespannen verwachtingen meer dan waar. Kulizhnikov snelde naar een tijd van 33,98 en dan was zijn race nog niet eens helemaal perfect. De buitenwereld was echter meer onder de indruk dan de ogenschijnlijk rustige sprinter.

Op de tweede omloop was Kulizhnikov andermaal de beste, maar een nieuw record bleef uit. Een ding bereikte de 21-jarige rijder daarmee wel: het is nu nieuws als hij niet onder de 34 seconden rijdt.

‘Magische grenzen’ werden er verder dan wel niet gebroken, maar het wereldrecord van Pavel Kulizhnikov was niet de enige mondiale toptijd die in Salt Lake City uit de boeken werd gereden. Voor de ijsmeester geen verrassing, maar dat dat op de tien kilometer niet door Sven Kramer, Jorrit Bergsma of wellicht Erik Jan Kooiman werd gedaan, zal hij vooraf waarschijnlijk niet hebben gedacht.

Ted-Jan Bloemen is namelijk de nieuwe snelste man ooit op de langste afstand. De 12.36,30 van de in geboren Nederlander die voor Canada rijdt was ruim voldoende om al zijn voormalig-landgenoten achter zich te laten. Wat stabiliteit allemaal niet met een mens kan doen.

Het geheim van Heather Bergsma-Richardson was anders. De Amerikaanse moest bij de World Cup in Calgary op de 1500 meter nog haar meerdere erkennen in haar landgenote Brittany Bowe, die daarbij bovendien een wereldrecord reed.

Dat mocht Bergsma-Richardson niet nog eens overkomen. “Ik ben niet voor niets anderhalf uur de Stelvio opgefietst”, dacht de rijdster van Team Clafis. En dus vloog ze er vol in op de schaatsmijl met een zege in een recordtijd van 1.50,85 als gevolg.

Een dag later raakte Bergsma-Richardson haar andere wereldrecord, dat op de 1000 meter, echter weer kwijt. En opnieuw was Bowe (1.12,18) haar grote kwelgeest op het ijs. Stuivertje wisselen dus tussen de twee vriendinnen die elkaar duidelijk tot grote hoogte stuwen.

Na al het langebaangeweld bij de eerste twee World Cups zou je het bijna vergeten, maar de afgelopen week stond ook in het teken van de WK inline-skaten. Ondanks dat onder meer Manon Kamminga en Ronald en Michel Mulder niet van de partij waren, zetten de Nederlanders enkele goede prestaties neer in het Taiwanese Kaohsiung.

Elma de Vries, Sharon Hendriks en Lisanne Buurman eindigden op de relay als vijfde, Rémon Kwant werd zesde op het nieuwe onderdeel ‘lap circuit sprint’ en ook Luc ter Haar (afvalkoers) en Bianca Roosenboom (afvalkoers en puntenkoers) behaalden top-tiennoteringen.

De meest succesvolle Nederlander kwam echter in actie bij de junioren. Chris Huizinga liep bij de puntenafvalkoers, tot zijn eigen frustratie, net een medaille mis, maar maakte dat op de puntenkoers meer dan goed door naar zijn eerste en felbegeerde wereldtitel te rijden. Met een zesde plaats op de afsluitende marathon liet de achttienjarige rijder nogmaals zien dat het met het talent wel goed zit.

Denis Yuskov ging in Salt Lake City op jacht naar een wereldrecord op de 1500 meter. Achteraf gezien zal de Rus wellicht blij zijn dat hij er niet in slaagde de toptijd van Shani Davis te benaderen. Yuskov deed namelijk een ‘Arjen van der Kieftje’.

Net als de Noord-Hollander tijdens de WK Afstanden van 2011 vergat hij zijn transponder, waardoor hij een diskwalificatie aan zijn broek kreeg. Ook deze ‘tweede plek’ gaat dus niet de boeken in, maar het zomaar nog pijnlijker kunnen zijn..

6.45,04 - Greta Smit zette bij de Olympische Spelen van 2002 in Salt Lake City een tijd van 6.49,22 op het bord op de vijf kilometer. Ruim dertien jaar lang bleek dat voor alle Nederlandse schaatssters een onbereikbare prestatie. Tot afgelopen weekend in hetzelfde Salt Lake City.

Carien Kleibeuker noteerde in de B-groep 6.45,04. Een tijd waar alle rijdsters in de A-divisie, waaronder wereldrecordhoudster Martina Sablikova, zich ook nog eens op stuk beten. En dan was Kleibeuker nog niet eens helemaal tevreden over haar prestatie. Het kan en moet namelijk nog beter, vindt de Clafisrijdster.

‘Het is alsof ik een heel pakje Marlboro op heb’ - Greta Smit was niet de enige Nederlander wiens nationale record uit de boeken werd gereden in Salt Lake City. Ook Koen Verweij is die status op de 1500 meter kwijt.

De 1.42,14 van Kjeld Nuis was bovendien goed voor de wereldbekerzege op de schaatsmijl. Een mooie dubbelslag voor de Zuid-Hollander, die er na afloop van zijn succesrace, gezien zijn ‘rokershoestje’ wel aardig doorheen zat.

Ingmar Berga hiel bij de KPN Marathon Cup-wedstrijd in Thialf al rekening met een verloren avond. De rijder van A-ware moest het doen zonder ploeggenoten Jorrit Bergsma, Bob de Vries en Arjan Stroetinga, die allemaal in Salt Lake City waren, en voelde zich eigenlijk best slecht tijdens de race. Maar slecht of niet, Berga sloeg in dubbelslag in Heerenveen door niet alleen de wedstrijd te winnen, maar ook het leiderspak te grijpen.

Foto: Neeke Smit