De overwinning in Haarlem betekende nog slechts de tweede in de carrière van Talsma. De Friezin maakte met name dit seizoen indruk door in de eerste wedstrijden van het seizoen Marijke Groenewoud bij te benen in de sprint. Een zege kon dan ook niet uitblijven en tijdens de Vier van Noord-Holland was het dan zover. “Eindelijk!”
Gedurende de wedstrijd was al te zien dat Talsma haar goede benen ook naar Haarlem had meegenomen. “Eigenlijk voelde ik me beter dan gisteren bij de eerste wedstrijd”, zei ze zelfs al uitfietsend ter voorbereiding op de dag van morgen. “Ik had een goede wedstrijd en reed veel gaten dicht. Onderweg wist ik niet of dat wel slim was, maar ik werd er niet moe van.”
De snelheid zat er vrijdagavond op de waterkoude ijsbaan in Haarlem goed in. Diverse aanvallen volgden elkaar op, maar telkens was er wel een ploeg in het peloton die het gat wilde dichtrijden. In de slotfase was het publiek wel duidelijk dat de wedstrijd richting een massasprint zou gaan, met de Haarlemse Esther Kiel als thuisfavoriete. Zij eindigde echter net naast het podium.
Onderweg waren opnieuw twee tussensprints, die dit keer een prooi waren voor Van Loon en Vera van Ditshuizen, die het pak vrijdag overnam van Talsma. “Van tevoren had ik hier niet per se een doel van gemaakt, maar na gisteren wilde ik het wel weer proberen. Het is leuk dat ik hem nu heb, maar uiteindelijk rij ik ook voor een dagzege. Natuurlijk zou het wel leuk zijn als ik deze kan vasthouden tot het einde.”
In die sprints mengde Talsma zich niet. Wel wist ze dat haar rappe ploeggenoot goed in vorm stak en ze ondersteunde haar dan ook in de strijd om het lotenpak. Die steun betaalde zich in de laatste ronde terug. Met Van Loon achter Talsma kon die eerste een klein gaatje laten om de concurrentie op legale wijze net iets verder op achterstand te zetten. Van Loon juichte nog eerder dan de uiteindelijke winnares, om zo als eerste en tweede met de armen omhoog over de streep te komen.
Talsma had in de laatste ronden de lessen van eerdere wedstrijden in haar achterhoofd. “Soms reed ik wel een goede sprint en werkte het niet, soms reed ik geen goede sprint en wachtte ik lang af. Te lang, denk ik. Nu ging ik hem zelf aan op 450 meter en dat was vroeg genoeg. Het was nu meer een kwestie van niet nadenken en gaan.”
Met het vissenpak om haar schouders zal de rappe sprintster morgen de derde etappe in Alkmaar aanvangen. Met een schuin oog zal naar de eindzege zal ze die wedstrijd ingaan, maar zich echt vastleggen op het rijden van een klassement wil ze nog niet. “Gedurende de wedstrijd zal dat wel duidelijk gaan worden. Er kan nog van alles gebeuren. Natuurlijk rij ik voor de winst en tot nu toe gaat het goed. Morgen wil ik weer een aanvallende wedstrijd rijden en dan zien we wel hoe de koers verloopt.”
Bekijk hier de uitslagen.