Douwe de Vries terug op de Weissensee

Woensdag 31 januari
Zes jaar geleden reed Douwe de Vries voor het laatst de Aart Koopmans Memorial, hij werd twee keer vijfde en stond ook tweemaal op het podium in de Alternatieve Elfstedentocht. Maar dat de 35-jarige Fries op dit moment liever in een vliegtuig richting Zuid-Korea had gezeten, is geen verrassing. "Ik heb een klote seizoen waarin alles tegen zit en niks lukt", zegt De Vries meteen eerlijk. "In de aanloop naar de NK Allround ben ik lang ziek geweest, dus dat ging ik ook niet halen. Toen ben ik naar Collalbo gegaan." Op de buitenbaan in het Italiaanse dorpje trainde hij mee met zijn ploeggenoten die wel naar de Spelen gaan. De Vries baalde; als je veel aan trainen bent, wil je ook graag een wedstrijd rijden. Zonder die Spelen is er op de langebaan nu een hele tijd niks.

Maar drieënhalf uur rijden van Collalbo ligt de Weissensee. "Ik had het er een keer over met Chris, hij vond het ook heel leuk en Jac (Orie, red.) vond het goed. Om vanuit het niets meteen de Alternatieve van tweehonderd kilometer te rijden, vond ik net even te. Maar de Aart Koopmans van honderd kilometer is wel te doen. Voor Chris is het een mooie ervaring om een keer mee te maken", vertelt De Vries. "Ik heb ook veel geskeelerd dus dan heb je er wel een beetje gevoel voor", zegt Huizinga. "Mijn seizoen is klaar dus waarom niet?" Ze stappen woensdag in de auto, op weg naar Oostenrijk.

Donderdagochtend 1 februari
Huizinga staat voor het eerst op het ijs van de Weissensee. Na anderhalve week prachtig weer is er donderdag geen zon te bekennen en het regent. Volgens de voorspellingen komt er ook nog sneeuw aan. Iedere ronde die Huizinga en De Vries schaatsen, wordt het ijs slechter. "Ik dacht dat Chris om de tweehonderd meter wel op z'n neus zou liggen maar dat viel echt mee, ha. Hij is niet een keer gevallen", zegt De Vries.

De scheuren in ijs zijn niet te zien door het water wat erop ligt. "Je moet op goed geluk gaan schaatsen en hopen dat je er niet in ligt." De Vries moest al zijn spullen zoals natuurijsbuizen weer bij elkaar zoeken voor vertrek en nam ook alles mee voor zijn 20-jarige ploeggenoot. "Ik had niks. Het enige wat ik moest doen was de punt van mijn schaatsen eraf slijpen, dan ga je makkelijker over die scheuren. Dus dat heb ik gedaan. Douwe heeft extra kniestukken voor mij gemaakt, voor als ik hard op m'n bek zou gaan." Honderd kilometer schaatsen, het is niet niks. "In de zomer heb ik het ONK in Hallum gereden maar niet uitgereden. Toen heb ik tachtig kilometer geskeelerd. Maar dat is heel anders dan dit."

Vrijdag 2 februari 12.30 uur
In nog geen vierentwintig uur zijn alle dorpen rondom de Weissensee veranderd in een Winter Wonderland. De hele ochtend sneeuwt het al gestaag door. Gaat de Aart Koopmans Memorial wel door? De ijsmeester heeft goede hoop dat hij de ijsvloer kan prepareren voor de wedstrijd van zaterdag, als het tenminste stopt met sneeuwen. De Vries en Huizinga wachten de beslissing af in hun appartement in Techendorf. "Het zou wel in het rijtje passen van mijn seizoen", zegt De Vries terwijl hij een blik naar buiten werpt. "Als je naar de Weissensee rijdt en dan gaat de wedstrijd ineens niet door. Ik hoop wel echt dat we morgen gewoon kunnen rijden. Natuurijswedstrijden gingen me altijd best goed af maar als je het zes jaar niet doet, heb je geen referentiekader en is het wel weer even wennen. Maar wie weet."

Om 17.00 uur is de ploegleidersbijeenkomst en wordt er een besluit genomen…