Het was weer eens iets anders voor de marathonschaatssters: een wedstrijd die helemaal op zich stond. Geen beslommeringen rond een klassement, maar gewoon een race waarin iedereen vrijuit kon rijden. Foske Tamar van der Wal vond het in ieder geval heel verfrissend.
''Het maakt het allemaal toch weer even anders. Ook geen tussensprints waar iedereen toch mee bezig is, maar gewoon een lekkere open wedstrijd waarbij je er gewoon in kon knallen.’’
En het werd een bijzonder amusante wedstrijd, constateerde ook Van der Wal. Daar werkte ze zelf ook aan mee. De krachtpatser van ploeg Okkinga Communicatie verstopte zich zeker niet en koos ook solo de aanval, waarbij ze uiteindelijk gezelschap kreeg van Mireille Reitsma. Die vlucht slaagde niet, zoals ook meerdere andere ontsnappingen.
De slag viel eigenlijk op een moment dat zoiets doorgaans niet meer mogelijk is. ''Ik denk dat het vijftien ronden voor het einde was’’, analyseerde Van der Wal. ''Normaal gesproken richt iedereen zich dan al op de massasprint en is het ondenkbaar dat je nog wegkomt. Maar in deze wedstrijd gebeurde dat wel.’’
Acht vrouwen gingen er vandoor, met naast Van der Wal ook Reitsma, Lisanne Soemanta, Nele Armee, Anniek ter Haar, Carla Zielman, Bianca Roosenboom en Maria Sterk. Het achttal zag geen kans om een ronde voorsprong te nemen, maar bleef wel lang genoeg uit de greep van het peloton om te kunnen sprinten om de winst.
Sprints bij het vrouwenpeloton zijn dit seizoen een wat eentonige aangelegenheid. In vijf van de voorgaande zeven gevallen was het namelijk Van der Wal die zich de rapste van het stel toonde, en dat was deze keer niet anders. De Groningse wist Ter Haar en Sterk achter zich te houden en boekte zo haar zesde overwinning in acht wedstrijden.
''Leuke avond’’, oordeelde Van der Wal niet alleen daarom. ''Leuke wedstrijd, en ook de hal in Dronten vond ik prima. Goed ijs, lekker koud en nog aardig wat volk langs de kant ook. Wat mij betreft mag deze volgend jaar weer op de kalender.’’