De bronzen medaille is voor De Vries een voorlopig hoogtepunt na een jaar dat stroef begon. Na het olympisch seizoen, waarin zij zich niet plaatste voor de Spelen, hield haar ploeg op te bestaan. Dat zorgde voor onzekerheid. Even dacht ze dat ze buiten de sport haar geld moest verdienen. “Ik heb ook mijn school weer even opgepakt.”
Uiteindelijk vond ze een plek bij New Balance, maar daar was het geen vetpot. Ze vond persoonlijke sponsoren en kan rekenen op een A-status van NOC*NSF, maar het was een nieuwe ervaring voor De Vries die enkele jaren verzekerd was van stabiliteit bij TVM.
Het had weerslag op haar motivatie voor het schaatsen. “Ik was in de zomer het plezier wel even kwijt”, erkende ze. “Het zijn toch zekerheden die wegvallen.”
Dat kwam niet alleen door de onzekerheid na het seizoen, maar ook omdat ze in het zo belangrijke olympisch jaar zich niet voor Sotsji gekwalificeerd had. “Het is topsport en als je er alles voor doet en het lukt niet, dat is frustrerend.”
Bij de ploeg van Johan de Wit moest ze vervolgens weer haar draai vinden. “Ik kwam in een super leuke ploeg, maar je moet in een nieuwe omgeving toch altijd op zoek naar je plek. En dan was er die twijfel of ik er nog iets bij moest zoeken, maar ik ben uiteindelijk heel blij met mijn privésponsoren en New Balance.”
Zielig was ze in die tijd niet, benadrukt ze. “Het was niet zo dat ik onder de dekens kroop. Ik had soms alleen even niet zo’n zin. Dat ik op de fiets zat en na twintig minuten trainen dacht: ik wil weer naar huis.”
Het was een zoektocht naar ontspanning en plezier die al gedurende de zomer de goede kant opging. De derde plaats op het EK is daar het resultaat van. “Ze kan weer dansen op het ijs”, stelde haar coach De Wit.
“Hier doe je het voor”, lachte ze zelf. “De 5000 meter was de lekkerste afstand. Het is de laatste en je weet dat je niets anders hoeft te doen dan goed te schaatsen. Dat is al heel anders dan de 1500 meter; niet zo gehaast.”
“Het is een opluchting dat het EK voorbij is. Dat ik goed en solide heb gereden en op de derde plek ben blijven staan. Dat was al moeilijk genoeg.”Die plek leverde haar bovendien niet alleen een bronzen medaille, maar ook een startbewijs voor het WK Allround op.
“Daar ben ik ook heel blij mee. Stel je voor dat je wel de tweede Nederlander bent, maar net vierde wordt. Dan zit je wel even in de piepzak”, stelde ze. Alleen een podiumplaats gaf namelijk recht op een ticket. De overige startplaatsen worden pas eind januari verdeeld.
Na het dansen op het ijs van de Uralskaja Molnija kon De Vries haar medaille en haar WK-ticket vieren. “Misschien met een klein dansje”, besloot ze.