De spagaat van Jorrit Bergsma
Jorrit Bergsma zit in een spagaat. Hij richt zich op Sotsji, maar heeft ook grootse plannen op persoonlijk vlak. Die plannen schuift de stayer welbewust op de lange baan.
Sinds het voorjaar van 2012 is de stayer van de BAM-ploeg samen met de Amerikaanse sprintster Heather Richardson. Afgelopen voorjaar was hij bij haar op bezoek in de Verenigde Staten en nam daar een belangrijke beslissing. Hij vroeg Richardson ten huwelijk.
Eenmaal terug in Nederland nam Bergsma nog een besluit: hij kocht een huis in Aldeboarn, op een steenworp afstand van de woonboot van zijn ouders waar hij op dit moment in woont.
Een huwelijk en een huis, dat heeft de toekomst in ieder geval in petto voor Bergsma, maar wel pas na de Spelen, benadrukt hij.
"Met Sotsji, de Olympische Spelen, is dit een heel belangrijk jaar. Ik wil dus eigenlijk niet te veel gedoe. Voor de Spelen moet alles immers heel scherp staan. Nadenken over het hoe en wat van het huwelijk en het huis heb ik bewust niet gedaan", zegt hij. "Ik heb eigenlijk vooral globaal besluiten genomen, maar ben er nog niet echt mee bezig."
En zo krijgt Bergsma deze maand al de sleutels van het grachtenhuisje aan de Boorne, maar zal hij tot het einde van dit seizoen gewoon in zijn jongenskamer in de woonboot blijven. Behalve misschien als Richardson in de winter nog op bezoek komt. "Dan slapen we meestal in het skûtsje van mijn ouders, die ligt dan naast de woonark."
De plannen voor de bruiloft zijn nog verder in de toekomst. Dat wordt waarschijnlijk 2015, denkt Bergsma. Samen met zijn vriendin heeft hij wel al besloten dat zij bij hem intrekt, in Nederland. "Dit is natuurlijk echt een schaatsland. Als je met deze sport je geld wil verdienen moet je hierheen komen. Dat is daar veel lastiger."
Het zal wel een uitdaging worden, alleen wonen, denkt hij. "Nu is het eten klaar als ik thuiskom en doet mijn moeder de was. Dat is ideaal voor een topsporter. Daarom ben ik hiervoor ook nooit uit huis gegaan. Het gaat anders worden, maar als Heather hierheen komt dan kunnen we alles met zijn tweeën oppakken. Dat scheelt al."
Het is duidelijk: alles draait om de Spelen bij Bergsma, maar de druk voelt hij nog niet. Hij denkt niet elke dag aan de olympische races en heeft de data van de vijf en tien kilometer in Sotsji niet paraat. Er zijn immers nog veel belangrijke momenten daarvoor, vindt hij.
Het heeft daarom ook maar weinig zin om te speculeren over medailles op de Spelen. "Ik moet eerst maar mee zien te doen. Ik moet me tenslotte eerst plaatsen."
En dus lijkt het een winter als alle andere. "Het is niet eens zo heel anders. We hebben geen andere aanpak gekozen dan voorheen. Je kan wel nieuwe dingen proberen, maar je weet niet hoe dat uitpakt."
En dus gaat zijn coach Jillert Anema uit van hetzelfde recept als de afgelopen jaren. Hij en Bergsma wilden daarom ook niet wijken voor het weekend dat Arie Koops had gepland voor de selectie voor de ploegachtervolging. "Het was ook vrij onduidelijk, hoor. Dat weekend was niet helder gecommuniceerd. En er is wel een verschil tussen 'iets' samen doen of twee dagen met zijn allen naar Vlieland." En de uiteindelijke beslissing om niet mee te gaan lag bij Anema. "Jillert heeft het schema", stelt Bergsma.
"Als ik goed ben, ben ik van waarde voor de ploeg", zegt Bergsma. "Ik wil de team pursuit ook wel graag rijden, maar de individuele onderdelen staan voorop."
Of hij nog een kans heeft op een plekje in de nationale achtervolgingsploeg, durft hij niet te zeggen. Na zijn uitsluiting heeft Bergsma niet meer met Koops gesproken. "Of de deur nog op een kier staat? Ik heb geen idee."
Bergsma leunt sterk op zijn coach, maar niet voor niets. De BAM-trainer bracht Bergsma terug op de langebaan, nadat hij als zestienjarige zich op de marathon toelegde. "Jillert was ervan overtuigd dat ik een goede langebaner zou zijn. En onder zijn leiding ging de eerste vijf kilometer ook meteen goed."
Onder de vleugels van Anema werd Bergsma elk seizoen weer wat beter. Als junior was hij naar eigen zeggen een 'middelmatig schaatser', maar hij groeide uit tot een topfavoriet voor olympisch goud. In die termen wil hij echter niet over zichzelf denken. "Mijn doel blijft om het beste uit mezelf te halen. Ik vind het op de langebaan nog altijd lastig om een perfecte rit te rijden."
En daar gaat het Bergsma uiteindelijk wel om. Ook in Sotsji. "Ik wil natuurlijk winnen, maar ik heb wel het gevoel dat ik na een perfecte race met een tweede plek ook tevreden kan zijn."