Op de muziek van Marco Borsato's Dromen zijn bedrog kwam De Jong in de achtste rit als eerste van de favorieten in actie. Ze reed enige tijd gelijk op met haar ploeggenote Joy Beune, totdat die laatste het schema teveel op moest laten lopen. "Ik wilde in het begin wat goed maken door snelle rondjes te rijden", sprak ze achteraf. Ze wist dus dat ze in de eerste helft het verschil moest maken.
In de ritten na haar bleek dat De Jong die inschatting goed had gemaakt. Sablikova en Schouten verloren met name in de eerste ronden veel tijd op de Friezin. Met een vlakker schema kwam de Tsjechische titelverdedigster echter nog heel dichtbij. "Twee jaar terug in Inzell reed ze net twee tienden sneller dan ik", herinnert De Jong zich. "Dus ik vond het tot het laatste moment heel spannend." Met een miniem verschil hield haar tijd echter stand en nadat ook Voronina en Schouten niet sneller reden was de titel binnen.
"De ontlading was heel groot", vertelt de trotse winnares, die een langverwachte droom zag uitkomen. "Het was best een emotioneel moment, omdat ik er al die jaren zo dichtbij zat, maar ook altijd net niet won. En dan valt nu alles op zijn plek. Ik had verwacht dat ze er nog wel onderdoor zouden komen, omdat ik niet heel tevreden was met mijn tijd. Maar met deze luchtdruk kun je ook niet teveel verwachten", verwees ze naar de relatief zware omstandigheden.
Hoewel ze haar overwinning niet kon vieren met een vol Thialf-stadion, was haar zusje Michelle na de rit wel ineens op het middenterrein. De sprintster van Team Reggeborgh zit ook in de schaatsbubbel en wachtte haar oudere zus op. "Ik vond het zo fijn dat ze er was en dat we dat moment samen konden delen", aldus de kampioene. "Ze was super trots en het was fijn om iemand vast te kunnen houden van wie je houdt. Ik had wel gehoopt dat ze er zou zijn en ik kon daarna ook nog facetimen met mijn ouders en vriend. Dat was wel een heel bijzonder moment."