De Franse slag blijkt nu ook op een snelle ijsbaan veel effectiever dan gedacht. Met dank aan Timothy Loubineaud, een inliner, ooit een marathonschaatser en een mass startspecialist die zonder speciale bedoelingen het ijs van de Olympic Oval opstapte voor zijn vijf kilometer. En dan ben je plotseling de nieuwe wereldrecordhouder…
6.00,23. Gekkenwerk van een Fransoos. Een gendarme die na de meest onwerkelijke 360 seconden van zijn schaatsbestaan nog lucht genoeg overhad om zijn vreugde over een totaal onverwachte machtsgreep om te zetten in zulk hard geschreeuw dat er nu scheuren in de muren moeten zitten van het ijsstadion in Utah. Het was nog een wonder dat het markante recordbord in de hal door de decibellen van de 29-jarige Loubineaud niet naar beneden pletterde. Dat had er ook nog wel bij gekund na de afstand waarop de algemene verwachting was dat de mondiale topscore van Nils van der Poel zijn langste tijd had gehad.
Maar als die nieuwe mijlpaal op iemands conto zou moeten worden geschreven, dan niet op dat van deze aardige kaalkop uit de Gironde. Dat vond-ie zelf trouwens ook. “Een wereldrecord op de 5000 meter zou eerder bij Jílek horen, of Eitrem, of Ghiotto, of Huizinga. Ik niet nee, ik was al blij dat ik hier kon meedoen en daarom had ik afgesproken met mijn trainer om te proberen rond 6.10 uit te komen. Ongelooflijk toch dat ik me nu de eigenaar mag noemen van een wereldrecord op een individueel nummer”, zei de held van de dag. “En volgende week in Calgary word ik aangekondigd als de leider in het wereldbekerklassement. Hoe geweldig is dat?!”
Sterker nog, hoe geweldig was de wijze waarop Loubineaud zich even door die 5000 meter vocht. Zonder een uitgekiend raceplan trok hij ten strijde; de benen, zijn longen, het hele lijf zouden hem dirigeren. De Franse slag dus joeg hem naar grote hoogte en duizelingwekkende snelheden op de ovale ijsvloer waar al voor zijn triomf al 82 keer een wereldrecord werd verbeterd. Tussen de 2200 en 3000 meter jakkerde hij drie keer achter elkaar langs het elektronisch oog bij de finish in minder dan 28 seconden. De overige passages gingen in 28 met wat tienden. Zo bouwt een doorgewinterde schaatsers doorgaans geen recordrace op. Wie echter de Franse slag durft te hanteren, hoeft zich daar niet aan te storen.
Hoe verging het de mannen dan die vooraan werden verwacht? Metdojēj Jílek, de favoriet om de barrière te breken, bleef steken op 2,5 seconden (6.02,78), Sander Eitrem hield redelijk gelijke tred met de Tsjech (derde met 6.03,38), Davide Ghiotto’s 6.07,64 kreeg het predicaat matig en Chris Huizinga (vijfde) bleef de Italiaan nipt voor: 6.07,32.
De uitslag van de vijf kilometer vind je hier
