Column: wc-rolletje
Echt vakantie heb ik niet. Er moet gewoon getraind worden. Toch voelt het wel als echte vakantie. Ik zit in Portugal, op de camping.
Overal ligt zand: in de tent, in mijn tas en ook in mijn slaapzak. De geur van barbecue en zonnebrand overheersen op de camping. De zon doet goed zijn werk, heerlijk. Mijn telefoon is inmiddels leeg, stroom hebben we nog niet. Lekker knus, gezellig en een beetje primitief.
In Hongarije vond het EK skeeleren plaats, Nederland heeft het goed gedaan! Een paar mooie podiumplaatsen met als hoogte punt de gouden medaille van Manon Kamminga op de 1000m. Het waren vooral de landen Italie en Frankrijk die er met de medailles vandoor gingen. Het heeft mij aan het denken gezet. Waarom zijn zij zo goed? Wat doen zij anders dan wij? Waar kunnen we nog een beetje extra winst pakken?
De eerste winst zit misschien al in de wc, waar wij lekker op de bril kunnen zitten is dat in Italie en Frankrijk vaak anders. Daar moet je boven een gat in de grond hangen. Hoe vaker je moet hoe meer je benen worden getraind.
Zo drink ik deze vakantie extra veel water, om heel veel te moeten plassen en mijn benen te trainen. Misschien is het een beetje een raar gezicht als ik voor de zoveelste keer met mijn wc rolletje over de camping loop, maar alles voor een goed doel.
Ik ontbijt met een sterke espresso en een croissant. Met de lunch neem ik een glas Franse wijn en stokbrood met brie. 's Middags neem ik een hoorntje met Italiaans schepijs, en ik sluit de dag met een heerlijke pizza.
Tussendoor train ik mezelf natuurlijk suf en geniet ik van de zon zee en het strand!