Column: Talentontwikkeling
Het is mei en april is voorbij. We gaan weer beginnen. Op 6 mei begint het echt voor mij bij mijn nieuwe ploeg TVM. We gaan twee weken naar Mallorca.
Gelukkig was het de laatste dagen hier in Nederland ook weer wat lekkerder weer. Maar ik merk dat ik er wel aan toen ben even twee weken in een andere omgeving te zijn. Dus daar gaan we weer: tas inpakken. Wat moet er ook alweer allemaal mee? In de zomer gaan er toch nog andere dingen mee in de tas dan in de winter.
Alle ploegen gaan weer van start, met of zonder sponsor. Mooi dat er weer een nieuwe sponsor is in het schaatsen, top! Dit hebben jullie natuurlijk allemaal kunnen volgen en ik vertel niets nieuws.
In deze periode heb ik tijd om na te denken. En om dingen te doen waar je in het seizoen niet of moeilijk aan toe komt. De een pakt een studie weer op de ander gaat op vakantie.
Zo ben ik weer is naar school geweest. Om te praten wat er allemaal nog moet gebeuren en hoe en wanneer ik het zou kunnen doen. Ik moet alleen nog een jaar afstuderen aan het Hanze Instituut voor sportstudies (sportontwikkeling: ALO).
Eigenlijk ben ik straks weer dagelijks met het vak bezig. Mijn studie heb ik nu stopgezet en sinds die tijd gaat het schaatsen eigenlijk steeds beter, maar toch voelt het soms alsof ik me toch ergens in wil verdiepen. Veel onderwerpen vind ik interessant om dieper over na te denken. In deze column wil ik het over één onderwerp hebben: talentontwikkeling
Je leest en ziet genoeg over dit onderwerp. Ik vind het eigenlijk een heel moeilijk begrip. De grote vraag blijft altijd wanneer begin je met talentontwikkeling?
Is het belangrijk om de talenten op jonge leeftijd op te pikken? Of moet je ze juist niet te vroeg uit hun thuissituatie halen? Soms heb ik wel eens het idee dat talenten te vroeg uit hun thuissituatie worden gehaald om al professioneel met hun sport bezig te zijn. Word je niet te vroeg gedwongen om een keuze te maken tussen sporten waar je beide goed in bent en beide leuk vindt?
Als ik het op mezelf betrek; ik ben begonnen met turnen en tennis. Dat was ook op regionaal en nationaal niveau. Vanaf mijn vijftiende ben ik echt begonnen met schaatsen. Het ging snel met sprongen vooruit. Helaas kwam ik niet in Jong Oranje. Maar dat leidde tot geen paniek. Natuurlijk vond ik het heel jammer op dat moment. Maar ik ben doorgegaan met schaatsen omdat ik het heel leuk vind.
Plezier hebben in wat je doet is het belangrijkste wat er is. Als je dat hebt komt de rest van zelf. Een trainer zei ooit tegen mij “Lin, gun het een ander dan krijg je het zelf ooit terug”. Deze zin gaat nog vaak in mijn koppie rond.
Kortom, er zijn meer wegen die je naar je ultieme doel leiden. Bij de een is de weg langer dan bij de ander!
Linda de Vries is allroundster. Komende winter komt ze uit voor TVM.