Het draaide op zulke dagen meer om plezier dan om echt trainen, want op die leeftijd was het allemaal nog niet zo serieus. Ik vond een beetje plezier wel leuk maar ik bleef altijd de drive hebben om hard te willen trainen en steeds beter te willen worden. Op die leeftijd keek ik al op die manier naar het schaatsen. Mijn opa en oma vertelden toen dat het fantastisch zou zijn als zij dat nog mee zouden kunnen maken.

Als C-junior kwam ik eindelijk in de baanselectie van Friesland. Het was een stapje verder en het was echt gaaf om daar op die leeftijd bij te zitten. Ik zag dat als een stap dichterbij mijn droom. In de selectie werd het al snel serieuzer en er moest hard getraind worden. Het fijne was dat je met leeftijdsgenootjes trainde waar je je aan op kon trekken. Ze hadden hetzelfde doel als ik en we konden goed met elkaar trainen. Door de jaren heen werd ik steeds beter en begon ik mezelf te ontwikkelen. De trainingskampen werden zwaarder de trainingen gingen beter en ik leerde mijn lichaam steeds beter kennen.

Toen ik bij Jong Oranje kwam was ik net zestien jaar. Mijn droom kwam uit op dat moment. Waar ik zo hard voor trainde en wat ik zo graag wilde was uitgekomen. Ik moest nog veel leren en was nog helemaal niet zo volwassen als de anderen in de ploeg. Ik was het kleine meisje dat net kwam kijken. In het eerste jaar bij Jong Oranje deed ik direct al mee met NK's voor senioren. De droom kwam uit en mijn ouders en opa en oma konden ervan mee genieten.

Door alle begeleiding en goede trainingen werd ik steeds volwassener en ontwikkelde ik me in snel tempo. Alles wat ik wilde bereiken als junior is gelukt. Nederlands kampioen junioren C, B en A, wereldkampioen junioren allround, wereldrecord junioren op de drie kilometer en een zevende plaats op de olympische drie kilometer. Komend seizoen wordt het met het Clafis/A-ware/Fonterra-team vechten voor meer mooie nieuwe dromen.

Antoinette de Jong is langebaanschaatsster en rijdt voor het Clafis van Jillert Anema.