Wegens haar succes en de leeglopende stadions bij de langebaan zagen shorttrackfans dit als een kans om onze sport te promoten. Er werd gesteld dat de prestaties van Jorien veelzeggend zijn over het niveau op de langebaan. Vaker merk ik de behoefte van shorttrackend Nederland om in het vaarwater van de langebaan te gaan zitten. We kunnen elkaar zeker versterken en ik snap dat de bedoelingen goed zijn. Alleen de boodschap is verkeerd.
Het succes van Jorien ter Mors zegt veel over Jorien: ze heeft talent en keihard getraind om zich er zo ‘makkelijk’ tussen te rijden. Wat zij kan, kan niet iedereen en om dus te concluderen dat haar succes iets zegt over het langebaanschaatsen is een verkeerde gedachtegang.
Op de vraag "Niels is zoiets ook niks voor jou?" is het antwoord simpel. Nee. Ik focus mij op mijn sport. Voor mij voegt het meedoen aan wedstrijden van andere sporten niks toe en daarnaast denk ik dat het mij een stuk minder makkelijk af zal gaan dan Jorien. Langebaan blijf ik lekker kijken.
Wel viel mij de afgelopen twee weekeinden op dat Thialf niet zo vol zat als een jaar of tien geleden. De sfeer is veranderd. Vroeger was een schaatswedstrijd voor Nederlanders een reden om een volksfeest te vieren. Men zat aan het bier met broodje knakworst of erwtensoep. Het blaasorkest galmde Hollandse meezingers door het stadion en het publiek hoste mee. Af en toe een streaker op het ijs en het feest was compleet.
Het voelt nu aan alsof men klem zit in de regeltjes en de sponsorcontracten. Bij de langebaan denkt men na over hoe ze de stadions weer vol kunnen krijgen. Het experimenteren met nieuwe onderdelen als de team pursuit en de mass start is een stap in de goede richting. Ik voelde tijdens deze onderdelen de behoefte om langs de boarding te staan om de Nederlanders toe te schreeuwen.
Bij shorttrack denkt men, net als bij de langebaan, na over hoe de sport (weer) populair te maken onder het grote publiek. We kunnen ongetwijfeld van elkaar leren maar shorttrack is niet leuker. Wij willen het publiek of de leden niet afpakken van de langebaan. Wij willen eigen publiek en eigen schaatsers. De oplossing van het publieksvraagstuk ligt voor beide sporten op een ander vlak. De ene sport is de sport van het volk met traditie en meezingers en het andere is meer funky. Allebei een feest maar wel op een andere manier.
Daarom stoort mij het vergelijken en met afgunst kijken naar de ledenaantallen, kijkcijfers en volle stadions van de langebaan. Ik zie dat als kleine broertjes gedrag en dat verdienen wij niet. Shorttrack is namelijk veel leuker.
Niels Kerstholt is shorttracker en maakt deel uit van de nationale shorttrackselectie. Hij won vorig seizoen zilver bij de EK Shorttrack.